T
Titania.
Korkumu yenersem nolucak hiç bilmiyorum zarar görmek istemiyorum ki büyük ihtimalle o olucak . o yüzden korkumla yüzleşemem.yine kendi sınırlarımda yaşamak benim için en iyisi.
Korkularımızı bulmaya ne dersiniz ?
- Konbuyu başlatan Lyusifer
- Başlangıç tarihi
Merhaba kapalı alan korkum var ve yuksekten korkuyorum, aynadan bende korkuyorum. Ama bunun nedeni cocukken basımdan gecen bir olay. Aynada kendime baktıgımı ve gulumsediğimi hatırlıyorum . Ama aynadaki goruntum gulumsemiyordu. Gunlerce bakamadım aynaya. Sonra cesaretimi toplayıp baktım ve normaldı. Goz yanılsamasımı beynimin oyunumu hiç çözemedim .
azdaka
Kayıtlı Üye
Normalde korktuğum şeyler hep sınırlı olmuştur ve hiç korkularımdan kaçmadan yüzleşmişimdir ama yüzleşsem bile yenemediğim yada görmezden geldiğim en net korkum sakladığım ve hiç ortaya çıkmasını istemediğim ve çıktığında da beni vicdani olarak zora sokacak şeyler yaptıran bir yönüm var ve bir gün onu engelleyememekten ve onun benliğimde baskın yer almasından korkuyorum. O yönümü bastırmak için gerçek bir çaba sarf ettim ve hüsranla sonuçlansın istememem doğal bence 
tabi umudumu kaybetmemeye bakıyorum ama bazen okadar bunalıyorumki..
Aisling
Kayıtlı Üye
Şu sıralar kelebekler. Uzun dilli, pörtlek gözlü, histerik kanat çırpışları ile aşırı kıllı yaratıklar. Üstelik dün iki kez kelebek saldırısına uğradım. Yolda iki kez çığlık atmış olabilirim. Neden insanlar onların güzel olduğunu düşünüyorlar sanki? Iyyh düşününce bile içim ürperiyor. Ha bir de toplardan korkuyorum. Biri bana top atmaya kalksa oradan koşarak kaçarım. Üzerime bir şey atılırsa tutmak için uğraşmam aksine refleksif olarak hemen köşeye çekilirim.
123zlatan1234
Kayıtlı Üye
Uyumaktan korkuyorum, hatta bu biraz da ileri seviyeye taşıyacak olursak özellikle karanlıkta asla uyuyamam. Çoğu zaman sabah olmasını bekleyip öyle uyurum, ışıkları açsam bile gece yine uyuyamıyorum. Garip.
Ü
Üye silindi 55028
Kendimden korkuyorum.
Aisling
Kayıtlı Üye
Evveeet şu konuyu hortlatayım. Toplardan korkuyorum evet, birileri yanımda top oynasın gerim gerim geriliyorum. Ve sanki top korkumu biliyormuş gibi inadına bana yöneliyor, çarpıyor, ya da hemen yanımdan geçiyor. Geçtiğim sokakta çocuklar top oynuyor olsun, tabiri caizse köşedeki duvarla bir bütün haline gelip dötüm dötüm kaçıyorum oradan. Ya da biri havadan bir şey atsın bana, asla tutmam, çekilirim. Bazı arkadaşların öyle aniden üzerime geldiğinde bana sarılmak yerine yeri boyladığı çok oldu. Toplardan korkuyorum. Bilmiyorum literatürde var mı ama, top korkum var. İnsanlar nasıl basketbol, voleybol,tenis, hentbol falan oynuyor anlamıyorum, korkmuyor musunuz arkadaşlar? Yüzünüze yüzünüze geliyor böyle... Düşünmesi bile korkunç.
Aisling
Kayıtlı Üye
Ü
Üye silindi 56746
hani şu bilinmeyen, kimisinin görmek için yanıp tutuştuğu varlıklar var ya... ben onlardan korkuyorum ama bence onları görmediğim, bilmediğim için korkuyorum. karanlıktan korkuyorum bir de; sanki Allah o varlıkları karanlık çökünce yaratıyor aslında bunun korku değil de vesvese olduğunu çok iyi biliyorum çünkü şu zamana dek korkumdan beslenip karşıma çıkan bir varlık olmadı. hep bu korku filmleri, korku hikayeleri yüzünden. küçüklüğümde Gülşen diye bir arkadaşım vardı, o meraklıydı bu konulara öyle hatırlıyorum, bize bir şeyler anlatırdı sınıfta... acaba bu korkunun müsebbibi o varlıklar değil de Gülşen mi? 
bir de Zahide vardı ama o Gülşen kadar değildi bak. çocukluk travmaları önemli, bulup yok etmek lazım.
aslında bunun korku değil de vesvese olduğunu çok iyi biliyorum çünkü şu zamana dek korkumdan beslenip karşıma çıkan bir varlık olmadı. hep bu korku filmleri, korku hikayeleri yüzünden. küçüklüğümde Gülşen diye bir arkadaşım vardı, o meraklıydı bu konulara öyle hatırlıyorum, bize bir şeyler anlatırdı sınıfta... acaba bu korkunun müsebbibi o varlıklar değil de Gülşen mi? bir de Zahide vardı ama o Gülşen kadar değildi bak. çocukluk travmaları önemli, bulup yok etmek lazım.
