İnsanların daha çok hakikita ihtiyacı var ama.Bu yüzden gizli şeylerin ortaya dökülmesi gerek.Yani Kur'an Kerim batıni tarafininda anlasilmasi lazım.
Bahaneyle biraz çocukluğumdan bahsedeyim.
Çok yaramazdım, heryere girip çıkardım, çok ta dayak ve ceza yerdim.
En çok yediğim cezalar : sokağa çıkma, pc'yi açma, hatta odamdan çıkmama cezaları olurdu.
Odamda kocaman bir kitaplık vardı, duvarın bir tarafı komple kitaplıktı.
Ne hikmetse elim ayağım bağlandıkça sıkıntıdan patlamamak için Kitaplıktan kitaplar okumak zorunda kalırdım. Kuran da vardı onu da okuyordum. Sonra baktım hiçbir kitap dikkatimi uzun süre cezbedemiyor, ben de Kuran okumaya başladım. Ayet ayet olduğu için uzun süre odaklanmama gerek kalmıyordu.
Cezam bitince sanki hiç kutsal metin okumamışım gibi hayatıma kaldığım yerden devam ederdim
. Sonra kısa bir süre sonra yeniden odadan çıkmama cezası alınca da Kurana kaldığım yerden devam ederdim.
Öyle bir döngü oldu ki, ceza saatimin bitmesinin son dakkasına kadar okumayı merakla ve ilgiyle sürdürür oldum. Kafam bazı şeylere basmaya başlar gibi olurdu. Ama ceza biter bitmez saçma sapalak işler yapmaya devam da ederdim.
Bir gün komşunun çocuğunun bisikletini garajdan kaçırdım arkadaşlarımla sürmeye çıktım. Bisiklet çok güzeldi Almanya'dan gelmişti. Kötü niyetim yoktu 5-10 dk hava atıp yerine bırakacaktım. Bir çıktım 2 saat Avcılar sahilde gezdim. Zaman nasıl geçti anlamadım. Süperdi, neyse. Döndüğümde bizim apartman komple bir bölük asker gibi beni bekliyordu. Kim gördüyse ispiyonlamis. Herkes dönmemi bekliyordu. Meydan dayağı yedim ve 7 gün odamda kitli kaldım.
Ama sorun değildi. Kuran okuyacaktım. Hayatım artık oradan da akıyordu. Her ne kadar 1. önceliğim olmasa da.
Neyse, işte vardığım sonuç :
Şeriat gelmeden insanlardaki laçkalık azalmaz, hatta bu çılgınlık artarak devam eder. Ne zaman ki ibreti alem bazı cezalar seri verilmeye başlanır, vallahi sükunet bir anda iner topluma, toplum dikkat kesilir ve senin dediğin Kuranın batıni yonlerini herkes kendi iç alemi doğrultusunda keşvetmeye başlar. Ama bu zemin olmazsa İnsanlar daha dikkatini bir noktada toplayamıyorlar. Öyle gevşemişler. Bu şartları kırmanın tek yolu ya şeriat, ya da toplumsal bir savaş travması olacak. Kazan yavaş yavaş kaynıyor ve insanlar yavaş yavaş beyinlerini kaydırma ve zaplama kültürüne kaptırmalarının etkisi ile olgun yaşta bile aptallaşmaya başladılar artık.
