Gerçekten Cinler var mı ?
- Konbuyu başlatan güntülü
- Başlangıç tarihi
- Durum
Ra_
Banlı Kullanıcı
Ben her gün cin görmek bir yana bir de onları yiyorum, çok da lezzetliler üstelik. Bisküvi üzerinde nefis portakal jölesi, üzerinde minik minik çikolata parçaları... Eti Cin.. böyle cine çarpılmaya can kurban.))
Ahahaaahaha
AkuJuk
Banlı Kullanıcı
Soruyu yazan arkadaş Güntülü,
Sana şunu diyebilirim ki ben de o kadar inançlı değildim bu konularda olabilirde benden uzakta hani derdim.
Ya da ben nasıl karşılaşabilirim ki cinlerle gibi..
Bir yerlere atılmış bir düşünceydi sadece.
Sonra baktım da hayatımın yaklaşık 10 senesini şu cinlerle öyle ya da böyle karşılaşarak yaşamışım.
Hala da yaşıyorum.
Şunun ifade etmek isterim.İnanç olarak İslamiyet konusunda yeterli görmemişimdir kendimi.
Ama yaşadıklarım kesinlikle semavi dinlerin birer gerçek, cinlerinde var olduklarını gösteriyor.
Eğer merak ettiklerin varsa daha bana özelden yazabilirsin.
Sana şunu diyebilirim ki ben de o kadar inançlı değildim bu konularda olabilirde benden uzakta hani derdim.
Ya da ben nasıl karşılaşabilirim ki cinlerle gibi..
Bir yerlere atılmış bir düşünceydi sadece.
Sonra baktım da hayatımın yaklaşık 10 senesini şu cinlerle öyle ya da böyle karşılaşarak yaşamışım.
Hala da yaşıyorum.
Şunun ifade etmek isterim.İnanç olarak İslamiyet konusunda yeterli görmemişimdir kendimi.
Ama yaşadıklarım kesinlikle semavi dinlerin birer gerçek, cinlerinde var olduklarını gösteriyor.
Eğer merak ettiklerin varsa daha bana özelden yazabilirsin.
Şaka bir yana bu iş tıpkı UFO olayları gibi. Ancak kendim görürsem inanırım diyen bir sürü kişi var. Cinleri tabi ki inkar etmiyor çoğu insan, ancak yine de "yahu bir görsem keşke" diye içinden geçirenler vardır eminim.
Ben Elhamdülillah Müslümanım. Çocukluğumdan bu yana çok korku filmi seyretmiş olmamdan ötürü cinler ve diğer varlıklardan korkarak yetiştim. Daha sonra Ahmed Hulusi ve diğer bazı ilim adamlarından cinler hakkında detaylı bilgilere sahip oldum ve en azından nasıl korunacağımı öğrendim.
Şimdiye kadar doğaüstü bir olay yaşadım mı? Evet, iki üç kere yaşadım. Önce bayağı bir karabasan tecrübem oldu, daha sonra da sevimli ve şakacı arkadaşlardan biri gece burnumun tam ortasına okkalı bir yumruk attı ve yıllarca burnumun o bölgesi zaman zaman ağrıdı. Perşembe gecesiydi ve ben tembellik edip yatsıyı gece yarısından sonraya bırakmış ama tabi ki uyuya kalmıştım. Çok iyi hatırlıyorum gecenin tam ortası küüüttt diye bir yumruk hem de burnumun tam ortasına. Panikle uyandım ve hemen burnumu kontrol ettim çünkü o darbeden sorna kesin burnum kanamıştır diye düşündüm ama öyle olmadı. Ben ne yaptım? Tabi ki yorganı tamamen üstüme çektim ve korkudan namazı hiç kılamadım.
İkinci olay ise yine perşembe gecesi oldu. Yine yatsıyı gece yarısından sonraya bıraktım, ama bu sefer namazı kılıyordum ve odamın kapısı kapalıydı (evde kimse olmamasına rağmen!!). Namaz kılarken koridordan arka odaya doğru bembeyaz parlak bir ışık topu yavaş yavaş ilerledi. Odamın kapısının buzlu camından gayet de güzel görünüyordu ve gece saatin 3'ünde herhangi bir göz yanılması filan olması tabi ki imkansız. Kaçıncı rekatta olduğumu unuttum korkudan ve saçlarım resmen dimdik oldu.
Bu iki olaydan sonra benim artık cinleri görmeme gerek yok. Zaten teyzemin oğlunun yaşadıklarını dinlemek yeter de artar bile..
Hayatınızdaki tek cin, Eti Cin olsun inşallah. Allah'a emanet olun
Ben Elhamdülillah Müslümanım. Çocukluğumdan bu yana çok korku filmi seyretmiş olmamdan ötürü cinler ve diğer varlıklardan korkarak yetiştim. Daha sonra Ahmed Hulusi ve diğer bazı ilim adamlarından cinler hakkında detaylı bilgilere sahip oldum ve en azından nasıl korunacağımı öğrendim.
Şimdiye kadar doğaüstü bir olay yaşadım mı? Evet, iki üç kere yaşadım. Önce bayağı bir karabasan tecrübem oldu, daha sonra da sevimli ve şakacı arkadaşlardan biri gece burnumun tam ortasına okkalı bir yumruk attı ve yıllarca burnumun o bölgesi zaman zaman ağrıdı. Perşembe gecesiydi ve ben tembellik edip yatsıyı gece yarısından sonraya bırakmış ama tabi ki uyuya kalmıştım. Çok iyi hatırlıyorum gecenin tam ortası küüüttt diye bir yumruk hem de burnumun tam ortasına. Panikle uyandım ve hemen burnumu kontrol ettim çünkü o darbeden sorna kesin burnum kanamıştır diye düşündüm ama öyle olmadı. Ben ne yaptım? Tabi ki yorganı tamamen üstüme çektim ve korkudan namazı hiç kılamadım.
İkinci olay ise yine perşembe gecesi oldu. Yine yatsıyı gece yarısından sonraya bıraktım, ama bu sefer namazı kılıyordum ve odamın kapısı kapalıydı (evde kimse olmamasına rağmen!!). Namaz kılarken koridordan arka odaya doğru bembeyaz parlak bir ışık topu yavaş yavaş ilerledi. Odamın kapısının buzlu camından gayet de güzel görünüyordu ve gece saatin 3'ünde herhangi bir göz yanılması filan olması tabi ki imkansız. Kaçıncı rekatta olduğumu unuttum korkudan ve saçlarım resmen dimdik oldu.
Bu iki olaydan sonra benim artık cinleri görmeme gerek yok. Zaten teyzemin oğlunun yaşadıklarını dinlemek yeter de artar bile..
Hayatınızdaki tek cin, Eti Cin olsun inşallah. Allah'a emanet olun
- Durum