Riyazüs salihin bir ölçü olamaz çünkü genele hitap etmez lemalar ve şualarda öyle ayrıca zaten Allah cc kendi isimlerini kendi bildirmiştir bunun dışında ben illa O'na şöyle seslenmek istiyorum diyorsanız siz bilirsiniz
Not; Yoksa din eksik'mi geldi'de biz tamamlayacağız
Eksik bulmuş ve tamamlama arzusunda iseniz bu sizin probleminiz, benim problemim olamaz.
Diğer taraftan Allah & Tanrı üzerine demek istediğimi bir alıntı ile tamamlayayım.
"Allahü teâlânın isimleri tevkifidir. Yani, İslamiyet’te bildirilen isimleri söylemek caiz, bunlardan başkasını söylemek caiz değildir. Mesela Allahü teâlâya âlim denir. Fakat; âlim manasına gelen fakih kelimesini Allah için kullanmak caiz olmaz. Çünkü, İslamiyet, Allahü teâlâya fakih dememiştir. İlah manasına tanrı kelimesini kullanmakta mahzur yoktur. Mesela, (Hindlilerin tanrıları inektir), (Birdir Allah, ondan başka tanrı yoktur), (Bizim tanrımız Allah’tır) demek caizdir. Fakat (Bizim Allah’ımız tanrıdır) demek caiz olmaz. Bu inceliği iyi anlamak gerekir"
Doğru anladıysam sizin endişeniz... diyelim Tanrı kelimesiyle eski inanışlardaki Tengri kavramının benzerliği. Ama arapların da çok tanrılı zamanlarında bizim türkçe de put dediğimiz ilahları vardı. O halde aşağıdaki ayetleri ve benzer ifade içeren daha nicelerini bugün aman onlar (araplar) da bir vakitler putperestti, putlarını da ilah diye sever sayarlardı diyerek red mi edeceğiz ?
Alıntı
İLÂH NEDİR
İbadet etmek anlamındaki “e-l-h” kökünden türeyen ilâh ma’bud demektir. Çoğulu âlihedir. Hak veya batıl her ma’buda ilâh denir.
Kur’ân’da ilâh kelimesi 111 defa tekil, 2 defa ikil, 15 defa çoğul olarak geçmiştir.
Allah’tan başka ilah olmadığı, Kur’ân’da;”Lâ ilâhe illâllâh”, Allâh’tan başka ilâh yoktur (Muhammed, 47/19) cümlesi ile ifade edildiği gibi;
“Lâ ilâhe illâ ene”, benden başka ilah yoktur (Nahl, 16/2),
“Lâ ilâhe illâ ente”, senden başka ilah yoktur (Enbiyâ, 21/87),
“Lâ ilâhe illâ hû”, O’ndan başka ilah yoktur (Duhân, 44/8),
“Hüvallâhü’l-vâhid”, O Allah tektir (Zümer, 39/4),
“İlâhüne ilâhun vâhid”, ilahımız bir tek ilahtır (Nahl, 16/22),
“İlâhüküm ilâhün vâhid”, ilahınız bir tek ilahtır (Bakara, 2/163),
“İnne ilâheküm levâhid”, gerçekten ilahınız elbette tektir, (Sâffât, 37/4),
“Ennemâ ilâhüküm ilâhün vâhid”, ilahınız ancak bir tek ilahtır (Fussilet, 41/6),
“İnnemâ hüve ilâhün vâhid” O, ancak bir tek ilahtır (Nisâ, 4/171; En’âm, 6/19),
“İnnemallâhü ilâhün vâhid” gerçekten Allah, ancak bir tek ilahtır (Nisâ, 4/171),
“Mâ min ilâhîn illâ ilâhün vâhıd” bir tek ilahtan başka ilah yoktur, (Mâide, 5/73),
“Mâ leküm min ilâhîn ğayruhû” sizin için O’ndan başka ilah yoktur (A’râf, 7/73),
“Mâ min ilâhîn illâllâh” Allah’tan başka ilah yoktur (Âl-i İmrân, 3/62),
“E ilâhün ma’allah”, Allah ile birlikte başka ilah mı var? (Neml, 27/63),
“Allahü lâ ilâhe illa hû”, Allah’tan başka ilah yok sadece O vardır (Teğâbun, 64/13),
“Hüvallâhüllezî lâ lâhe illâ hû”, O Allah ki O’ndan başka ilah yoktur (Haşr, 59/23),
“Hüvellezî fissemâi ilâhün ve fi’lardı ilâhün”, gökte tek ilah O’dur, yerde tek ilah O’dur” (Zuhruf, 43/84), cümleleriyle de ifade edilmiştir.
“İlâh” kelimesi; Kur’ân’da; Allah’ın isim-sıfatı olarak kullanılmış ve “ilâh” kelimesi hep nekre olarak zikredilmiş “el-ilah” şeklinde marife olarak geçmemiştir. Yerde ve göklerde Allah’tan başka tanrılar bulunsaydı, yer ve göklerin fesada uğrayacağı (Enbiyâ, 21/22) bildirilmiş, Allah’tan başka tanrı edinenlerden söz edilmiş (En’âm, 6/74) ve bu kimseler kınanmıştır
Ayrıca kelimelere takılmaya devam edersek ilah kelimesinin erilliği karşısında kullanılan dişil kelime ilaheyi de unutmamak lazım, tanrıçadan farklı değildir özünde. Sizin yazınızdaki akıl yürütmeden yola çıkarsak ;
alıntı
Bakınız: tanrı'nın dişisinede tanrıça denilebiliyor yani erkek dişi, doğmuş doğrulmuş v.s ama Allah -sümme haşa binlerce haşa- Allahca v.s var’mı yok!.
Sizin mantıkla bu durumda ilaha karşılık yerleşmiş ilahe kavramı ile sadece cinsiyetini değil tekliğini bile otomatikman sorgulamış oluyoruz zaten gibi bir durum da var.
Satırlarımdan yahut itiraz ettiğim noktalardan yola çıkarak Tanrı kelimesi doğru bir kelimedir sonucuna varmak istediğimi lütfen düşünmeyin bunu söylemek istemiyorum ama kişi O'na seslenirken kendince en yakın ve samimi olduğunu hissettiği ifadeyi tercih ediyorsa bunu yargılamak bence hiç kimsenin hakkı değildir,üstelik duasını kabul edip etmemekte sadece O'nun takdirindedir.
