Varlıklarından Nasıl Emin Olabiliriz ki

Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...
Tibetle ilgili ne bulursan dikkatlice oku. Eskilerin mağarası, İkinci beden, Üçüncü göz, Lobsang Rampa'nın tüm kitapları, ve bir kadın vardı Tibete 20 asrın başında giden, ne kitap ismi ne yazar ismi aklımda, Tibette büyü gizem gibi başlığı vardı,
Ayrıca hermetik bilgileri de oku. Mısır eski firavunların hayatlarına ve inançlarına göz at . Senin sorularının cevabı eski tarihte var :)
 
janet' Alıntı:
Tibetle ilgili ne bulursan dikkatlice oku. Eskilerin mağarası, İkinci beden, Üçüncü göz, Lobsang Rampa'nın tüm kitapları, ve bir kadın vardı Tibete 20 asrın başında giden, ne kitap ismi ne yazar ismi aklımda, Tibette büyü gizem gibi başlığı vardı,
Ayrıca hermetik bilgileri de oku. Mısır eski firavunların hayatlarına ve inançlarına göz at . Senin sorularının cevabı eski tarihte var :)
Genişletmek için tıkla ...

Bu ay ki maaşımın nereye gideceği belli oldu desenize :D
 
Nette de bilgiler var ama çok derin değil. Acele etme, sindire sindire oku ve her okuduğunu gerçekten anlamaya çalış. Tüm dinleri irdele.:D Sana kolay gelsin :D
 
Budist dediniz Tibet dediniz, canım çikolata çekmişti, çokonat aklıma geldi, budist rahiplerinin turuncu renginden dolayı :D
 
Ben şimdi okuduklarımdan seni çok iyi anlıyorum.. Mesela açtığım konu var bugün evet korktum korkmadım değil korktuğum için açtım o konuyu ama sonrada durdum delimiyim ben ya beynimin oyunu böyle şeymi olur kimbilir nerelerde ne düşündümde böyle bir rüya gördüm diye düşünüyorum.. İşte bu yüzden o konuyu yazarkende bazı şeyleri söylerkende çok rahattım .. Hatta bir arkadaşımız bana şaşırmış.. Haklıda bende kendime şaşırıyorum..
Sorgulamak her zaman var olacak heleki yaşadığımız zamanda.. belki çok çok önceden yaşayıp bazı şeyler tam anlamıyla işlenseydi sorgulamadan herşeye inanırdık .. Ama yaşadığımız dünya sorgusuz sualsiz bir şeylere inanabileceğimiz dünya değil diye düşünüyorum.. Sorgusuz sualsiz tek inandığım şey Allah'ın varlığı..
 
moskov' Alıntı:
Ben şimdi okuduklarımdan seni çok iyi anlıyorum.. Mesela açtığım konu var bugün evet korktum korkmadım değil korktuğum için açtım o konuyu ama sonrada durdum delimiyim ben ya beynimin oyunu böyle şeymi olur kimbilir nerelerde ne düşündümde böyle bir rüya gördüm diye düşünüyorum.. İşte bu yüzden o konuyu yazarkende bazı şeyleri söylerkende çok rahattım .. Hatta bir arkadaşımız bana şaşırmış.. Haklıda bende kendime şaşırıyorum..
Sorgulamak her zaman var olacak heleki yaşadığımız zamanda.. belki çok çok önceden yaşayıp bazı şeyler tam anlamıyla işlenseydi sorgulamadan herşeye inanırdık .. Ama yaşadığımız dünya sorgusuz sualsiz bir şeylere inanabileceğimiz dünya değil diye düşünüyorum.. Sorgusuz sualsiz tek inandığım şey Allah'ın varlığı..
Genişletmek için tıkla ...

Bazı şeyleri anlamak için baya bir zamana ihtiyacımız var ve korkunç olan zamanımız yetmeyebilir.
 
blcknghtmr' Alıntı:
İsteyerek her şeyi yapıyoruz ama bir türlü bazı şeyleri anlayamıyoruz. Yani konu ''o'' konuya gelince ''insanın idrak edemeyeceği şeyler'' oluyor. Hani insan beyni mükemmeldi?
Genişletmek için tıkla ...

insan beyninin sadece %2 sini kullanıyorduk sanırım ki bu mükemmeliği anlama kısmına yetmiyor demekki :)
 
Yorumların hepsini okumadım sadece konuyla ilgili düşüncelerimi yazmak istiyorum.
Bende merak ediyorum dua ederken bütün kalbimizle tam bir inançla dua etmemiz gerekiyorki kabul olsun.. Fakat bir yandanda diyorumki "kader", kaderimde varsa her nasılsa olacak değilmi? Neden dua ediyorum? Bunun açıklamasını kendi içimde yapamıyorum.
Büyüye gelince bunu zaten açıklayamıyorum kendime am fazlasıyla inanıyorum. Beni nasıl etkiliyor nasıl oluyor anlayamıyorum. Bir anne adımın bilinmesi bile ölümüme yol açabilecek kötülükleri bana yapabilir ama neden ? Nasıl ? Mantı yürütemiyorum..
Varlıklara gelince bazen tamamen hayal ürünümüz olduğunu, bilinçaltımızdan kaynaklandığını düşünüyorum. Varlıklarla ilgili bir olay yaşadım ve çok düşündürdü beni. Neydi o gerçekmiydi? Gerçekse neden olağan normal zamanlarda karşılaşmıyorum? Neden gece neden karanlık? Gündüz insanların içinde herhangi biri gibi yanıma gelmiyorda zebani gibi gece beliriyor. Kızmayın lütfen bu yoruma. Yalnızken kendini gösterme amacı ne, neden beni korkutuyor? Bunu bazen bilinçaltımın bir oyunu gibi görüyorum. Oladabilirde bilmiyorum.
Düşündükçe içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Düşünmemekte kayıtsız kalmak gibi geliyor. Kendi içimde sorgulayıp bir mantık geliştirmek istiyorum ama dahada çıkmaz bir sokak gibi oluyor.
Ölüme gelince o kısmı hiç anlayamadım çocukluğumdan bu yana. Ölürken ışıkmı görülür , insan karanlığamı bürünür, nereye gider, kabir azabı gerçekten varmıdır.. Bilmiyorum belkide oda yoktur. Fakat izlediğim kısa film vardı bir tane çok derinden etkilemişti beni adı kabir azabı ve nette kolaylıkla bulabilirsiniz. Tüylerim ürpermişti.
Tek sorgulamadığım şey Yüce Yaratıcımız. Düşünmemeye özen gösteriyorum. Çünkü dahada karışıyor herşey. En başa dönüyorum. Hz. Adem babamıza kadar gidiyor bu düşünce. Ve son olarak dinimiz bu duruma gelene kadar pek çok din yaşandı. Yüce kitaplar indi ama neden onlar kalmadı? Onlarda değerliydi Tevrat, İncil.. Bunlar neden değiştirildi. Belkide bunu yazmamlıydım. Karışık geliyor işte. Ama şunuda belirtmek isterim dinime bağlı bir insanım sadece incelikleri çözmek istiyorum anlamak istiyorum ama yapamıyorum. Gerçekten akıllılıkla delilik arasında çok ince bir çizgi var bu konuları düşünürken bence delirmek mümkün. Felsefecilere şaşmıyorum.
 
şinçeyank' Alıntı:
Yorumların hepsini okumadım sadece konuyla ilgili düşüncelerimi yazmak istiyorum.
Bende merak ediyorum dua ederken bütün kalbimizle tam bir inançla dua etmemiz gerekiyorki kabul olsun.. Fakat bir yandanda diyorumki "kader", kaderimde varsa her nasılsa olacak değilmi? Neden dua ediyorum? Bunun açıklamasını kendi içimde yapamıyorum.
Büyüye gelince bunu zaten açıklayamıyorum kendime am fazlasıyla inanıyorum. Beni nasıl etkiliyor nasıl oluyor anlayamıyorum. Bir anne adımın bilinmesi bile ölümüme yol açabilecek kötülükleri bana yapabilir ama neden ? Nasıl ? Mantı yürütemiyorum..
Varlıklara gelince bazen tamamen hayal ürünümüz olduğunu, bilinçaltımızdan kaynaklandığını düşünüyorum. Varlıklarla ilgili bir olay yaşadım ve çok düşündürdü beni. Neydi o gerçekmiydi? Gerçekse neden olağan normal zamanlarda karşılaşmıyorum? Neden gece neden karanlık? Gündüz insanların içinde herhangi biri gibi yanıma gelmiyorda zebani gibi gece beliriyor. Kızmayın lütfen bu yoruma. Yalnızken kendini gösterme amacı ne, neden beni korkutuyor? Bunu bazen bilinçaltımın bir oyunu gibi görüyorum. Oladabilirde bilmiyorum.
Düşündükçe içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Düşünmemekte kayıtsız kalmak gibi geliyor. Kendi içimde sorgulayıp bir mantık geliştirmek istiyorum ama dahada çıkmaz bir sokak gibi oluyor.
Ölüme gelince o kısmı hiç anlayamadım çocukluğumdan bu yana. Ölürken ışıkmı görülür , insan karanlığamı bürünür, nereye gider, kabir azabı gerçekten varmıdır.. Bilmiyorum belkide oda yoktur. Fakat izlediğim kısa film vardı bir tane çok derinden etkilemişti beni adı kabir azabı ve nette kolaylıkla bulabilirsiniz. Tüylerim ürpermişti.
Tek sorgulamadığım şey Yüce Yaratıcımız. Düşünmemeye özen gösteriyorum. Çünkü dahada karışıyor herşey. En başa dönüyorum. Hz. Adem babamıza kadar gidiyor bu düşünce. Ve son olarak dinimiz bu duruma gelene kadar pek çok din yaşandı. Yüce kitaplar indi ama neden onlar kalmadı? Onlarda değerliydi Tevrat, İncil.. Bunlar neden değiştirildi. Belkide bunu yazmamlıydım. Karışık geliyor işte. Ama şunuda belirtmek isterim dinime bağlı bir insanım sadece incelikleri çözmek istiyorum anlamak istiyorum ama yapamıyorum. Gerçekten akıllılıkla delilik arasında çok ince bir çizgi var bu konuları düşünürken bence delirmek mümkün. Felsefecilere şaşmıyorum.
Genişletmek için tıkla ...

bende cinlerden çok korkar sürekli karşılaşırım yada aklımın bana oyunu bilmiyorum sırf bu yüzdende olabilir biri geldi bana dostuz neden korkuyorsun diye sarıldı baştan çok korktuu ama sonrada gayet güzelce geldi.. Şimdi gelde inan korkmuyomuyum korkuyorum korkmamın tek sebebide ne olduğunu bilmemek zaten.. Ayrıca ölüme bende inanmıyorum yada inanmak istemiyorum bilmiyorum ama karmaşık geliyor çok kafa yormak bile istemiyorum bazen... sanırımda cevapları bulamayacağız..
 
şinçeyank' Alıntı:
Sizinki farklı tabiki. Ama diyorum ya birde dostuz diyip sarılsa beni benden alır öbür tarafa götürür. :)
Genişletmek için tıkla ...


Olmuyor yahu korkuyorsunuz ama içinizde bir şeyler var korkunuzu azaltan dik durabiliyorsunuz.. Hani böyle korktuğunuz bir büyüğünüz olur yanında oturursunuz hoşunuza gider izin vermesi ama bi o kadarda yanlış bir şey yapmaktan onun yapacaklarından korkarsınız ya öyle birşey işte
 
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...
Geri
Üst