Yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan? Bu da onun gibi bir soru.
Sistem kavramı
- Konbuyu başlatan cathrine
- Başlangıç tarihi
Cevaplarımız genel olarak havada kaldı bu konuda...Biraz daha katılım olsa biraz daha beyin fırtınası yapsak olacak gibi...
Ben aslında sizlerin neyi anlamadığınızı anlamadım. Sistem yani. Düzen. Çorba tarifi de bir sistem mesela. Tarifi birebir uygularsanız ( sisteme uymuş olursunuz) mükemmel bir çorba elde edersiniz.
nurumm
Kayıtlı Üye
@Darkon bu söylediğinize katılıyorum.Lakin hayatta herşey karma olmasa da cidden var olduğuna ben geçenlerde şahit oldum.Mesela tanıdığım bir arkadas 2..evliliğini bitirmiş.İlk evliliğinde eşiyle problemleri yoktu sadece aile faktöründen bitti diyebilir.sonraki eşi teyzesini kızı aran 13-14 yıl sonra boşanma gerçekleşiyor ve evliliğin bitmesine darbe olmadık yerden geliyor iki kişinin de sorunu sıkıntısı yokken birbiriyle geçimsizliği yokken ve biz buna ne diyoruz kader, ilahi adalet, döngü ve karma neye sayarsan say işte...Geç oluyor ama güç olmuyor haksızlık yapılanın ahını Rabbim unutmuyorDediğim gibi kimse bilmiyor bence biraz dinlerdeki iç rahatlatma amaçlı söylenen şeylerin bir öğretiye dönüştürülmüş hali gibi karma konusu. Çabalamak önemli olabilir ama bence doğru yer, zaman da olmak çok daha büyük bir etken bence. Sadece çabalamanın pek bir değeri yok istenen şartlar oluşmazsa boşa uğraşılmış olur. Milyarder ailelere doğan insanlar şimdi bir şeyler elde etmek için aşırı çabalamış mı oluyor? Saçmalık değil mi
createtherules ©
Kayıtlı Üye
Ben de karmaya şahit oluyorum. Ama çok büyük suçlar işleyenler eli kolu rahat geziyor gibi görünse de onlardan da neler alındığını tam olarak bilemeyiz. Mesela yolsuzluk yapan birinin belli etmese de sürekli yakalanma korkusu vardır ve bu psikolojisinde neler yapabilir, sonunda paranoyak bile olabilir. Ya da çok başka bir yerlerden başka iyi şeyleri tükeniyor nereden bilebiliriz ki? Sadece gözümüzle gördüğümüz kısım aynı nitelikte birebir olayın kendine dönmesi ki...Bence bu zaten daha ufak çaplı meselelerin durumu. Büyük insanların yaptığı çok büyük şeyler daha yavaş geniş çaplı dönüyor bence.
Çorbanın güzel olmasi için tarifi tam bilmemiz gerekir. Aynı mantıkta gidersek sistemin de kurallarını bilirsek sistemle uyumlanmis oluruz.
O zaman sistem nedir konusunu ilerleterek sistemin kuralları nelerdir diye sormamız gerekiyor sanırım ?
Alakan
Elit Üye
Sistemle uyumlu çalışmak için iki önemli kuralın geçerli olduğuna inanıyorum.
1. Empati ve anlayış: Her ruh dünyaya belli bir yolculuğu tamamlamak için geliyor. Sadece nefes alıp vermek ve toplumsal düzenin normlarını uygulamak değil. Her birimiz eşsiz bir yolun deneyimleyicileriyiz. Ne siz benim yoluma sapabilirsiniz ne ben sizin yolunuza... Bu sebeple herkesin ve her şeyin biricik olduğunu, deneyimlerinin onlara özel olduğunu kavramak gerekiyor. Bu doğrultuda da yargılamamak, kınamamak gerekli. Hayata, çevreye ve insanlara "anlayışla" yaklaştığınızda büyük ölçüde uyumlanıyorsunuz. Burada anlayıştan kastım hoşgörü, alttan alma vs değil. Örneğin bir insan yolsuzluk yaptığında herkesin gördüğü şey onun para çaldığı ve hırsız olduğudur. Bu toplum yasalarına göre böyle. Çok az insan "niçin" yaptığının ardını arar. İhtiyacı vardı? belki... Belki hiç ihtiyacı yoktu sadece açgözlüydü? Öyleyse neden açgözlüydü? Onun böyle olmasına neden olan alt sebep neydi? Hayatım boyunca insanları kınamamaya özen gösterdim, çoğu insan gibi. Fakat kendi deneyimim birinin ufacık bir hareketini saçma bulsam dahi o hareketi kendim yaparken buldum. Bu bana şunu öğretti; bu yolda alacağın dersleri seyirci kalarak da alabilirsin, bizzat rol alarak da.
2. Niyetler: Neyi niçin yaptığını bilmek ve ardını düşünebilmek önemli. Bunun en kritik noktası da insanın kendini tanımasından geçiyor. Niyetim beğendiğim ya da aşık olduğum birini kendime aşık etmek olsun. Peki neden? Onun bana karşı ilgisi sevgisi çok hoşuma gidiyor. Peki niye hoşuna gidiyor başkasının sana verdiği ilgi sevgi? Ya da daha değişik bir biçimde soralım neden ilgi ve sevgi açlığı çekiyorsun? Kendini sevmiyor ve ruhunun bu sevgi açlığını başka yollarla doldurmaya çalışıyor olabilir misin?
Başka bir örnek verelim; biri benim canımı çok sıktı veya çok yaktı. Ona bir ders vermek istiyorum. Neden kendi ellerinle ona bir ders vermek istiyorsun? Hayata karşı bir güvensizliğin mi mevcut? Karşıdaki kişi bir ders almazsa öylece hakkının yenmiş olarak kalacağını mı düşünüyorsun?
Biraz Sokrates vari bir anlatım oldu ama işin özü şu biz hayata öyle 60 70 sene dünya yüzü görmüş olalım diye gelmiyoruz. Bir amacımız var. Keşfetmemiz gereken bir ruhumuz ve giderken yanımızda götüreceğimiz derslerimiz var. Bunu da en iyi kendimizi, başkalarını ve içinde bulunduğumuz hayatı sorgulayarak, irdeleyerek ve anlayarak başarabiliriz. Sistem tam olarak her birimizin yürüdüğü o yol, yolların kesişimi ve yolları oluşturan her şeydir. Siz bu yolda bazen yanınıza bir şeyler alabilirsiniz, bazen alamazsınız. Bazen biriyle yollarınız bir çatalda kesişir, bazen kesişmez. Zorlarsanız kesişmesi için engebeli bir yola da dönüşebilir sonrasında. Her şey belli bir düzen dahilinde. O düzene ne kadar güvenir, inanır ve uyarsanız yolunuz da o kadar rahat yürünebilir bir yol olur.
1. Empati ve anlayış: Her ruh dünyaya belli bir yolculuğu tamamlamak için geliyor. Sadece nefes alıp vermek ve toplumsal düzenin normlarını uygulamak değil. Her birimiz eşsiz bir yolun deneyimleyicileriyiz. Ne siz benim yoluma sapabilirsiniz ne ben sizin yolunuza... Bu sebeple herkesin ve her şeyin biricik olduğunu, deneyimlerinin onlara özel olduğunu kavramak gerekiyor. Bu doğrultuda da yargılamamak, kınamamak gerekli. Hayata, çevreye ve insanlara "anlayışla" yaklaştığınızda büyük ölçüde uyumlanıyorsunuz. Burada anlayıştan kastım hoşgörü, alttan alma vs değil. Örneğin bir insan yolsuzluk yaptığında herkesin gördüğü şey onun para çaldığı ve hırsız olduğudur. Bu toplum yasalarına göre böyle. Çok az insan "niçin" yaptığının ardını arar. İhtiyacı vardı? belki... Belki hiç ihtiyacı yoktu sadece açgözlüydü? Öyleyse neden açgözlüydü? Onun böyle olmasına neden olan alt sebep neydi? Hayatım boyunca insanları kınamamaya özen gösterdim, çoğu insan gibi. Fakat kendi deneyimim birinin ufacık bir hareketini saçma bulsam dahi o hareketi kendim yaparken buldum. Bu bana şunu öğretti; bu yolda alacağın dersleri seyirci kalarak da alabilirsin, bizzat rol alarak da.
2. Niyetler: Neyi niçin yaptığını bilmek ve ardını düşünebilmek önemli. Bunun en kritik noktası da insanın kendini tanımasından geçiyor. Niyetim beğendiğim ya da aşık olduğum birini kendime aşık etmek olsun. Peki neden? Onun bana karşı ilgisi sevgisi çok hoşuma gidiyor. Peki niye hoşuna gidiyor başkasının sana verdiği ilgi sevgi? Ya da daha değişik bir biçimde soralım neden ilgi ve sevgi açlığı çekiyorsun? Kendini sevmiyor ve ruhunun bu sevgi açlığını başka yollarla doldurmaya çalışıyor olabilir misin?
Başka bir örnek verelim; biri benim canımı çok sıktı veya çok yaktı. Ona bir ders vermek istiyorum. Neden kendi ellerinle ona bir ders vermek istiyorsun? Hayata karşı bir güvensizliğin mi mevcut? Karşıdaki kişi bir ders almazsa öylece hakkının yenmiş olarak kalacağını mı düşünüyorsun?
Biraz Sokrates vari bir anlatım oldu ama işin özü şu biz hayata öyle 60 70 sene dünya yüzü görmüş olalım diye gelmiyoruz. Bir amacımız var. Keşfetmemiz gereken bir ruhumuz ve giderken yanımızda götüreceğimiz derslerimiz var. Bunu da en iyi kendimizi, başkalarını ve içinde bulunduğumuz hayatı sorgulayarak, irdeleyerek ve anlayarak başarabiliriz. Sistem tam olarak her birimizin yürüdüğü o yol, yolların kesişimi ve yolları oluşturan her şeydir. Siz bu yolda bazen yanınıza bir şeyler alabilirsiniz, bazen alamazsınız. Bazen biriyle yollarınız bir çatalda kesişir, bazen kesişmez. Zorlarsanız kesişmesi için engebeli bir yola da dönüşebilir sonrasında. Her şey belli bir düzen dahilinde. O düzene ne kadar güvenir, inanır ve uyarsanız yolunuz da o kadar rahat yürünebilir bir yol olur.
İşte çorbanın nasıl yapılacağını,tarifi bilmiyoruz ki...Bunu anlamıyoruz,bu çorba tarifi yuvarlak bir cevap oluyor..Herkes mutfakta yemek yapmayı bilmez,önce tarif gerekli...O zaman ben de soruyorum?Bu çorbanın tarifi nedir?Bunun tarifini hiç kimse tam olarak yapamaz ki şu anda...Eğer biliyor olsaydık(hepimiz için konuşuyorum)tarifi açık açık verebilirdik...Bunu anlayamamamız çok normal,şıp diye anlasaydık garip olmaz mıydı?
Aşırı sorgulamanın da bir yerde tıkadığını hissediyorum...Ama sorgulanmadan,irdelemeden de yaşanmıyor...Sizin cevabınız bana çok yakın geldi ama sorgulamaların yanında anladığımızı da uygulamaya geçirsek,daha eylem odaklı olsak belki sistem kendini bize daha iyi açacak...Emek verip cevap verdiğiniz için çok teşekkür ederim,ayrıca diğer arkadaşlarıma da teşekkürler