Yakınlarını kaybeden herkesin başı sağolsun. Babaannem rahmetlik olmadan 6 ay önce davranışları değişmişti uzaklara bakmaya başlamıştı sonsuzluğa bakıyor gibiydi, bizlere sürekli tanıdığı insanlarla görüşmek istediğini söylerdi hafızasındaki herkesi tek tek bulup konuşmak isterdi onlarla üzerinde hep bir acelecilik vardı ,günü gününe sığmıyordu. Biz anlamıştık son günleri olduğunu çünkü dedemde aynı şekilde davranıyordu vefat etmeden önce. İnsan çocukluğunun en büyük parçasını kaybediyormuş dedesi ninesi ölünce..