Karabasan büyük bir nimet.

hayatımda hiç karabasan yaşamadım, yada şöyle diyeyim, karabasana en yakın deneyimlerimde odaya birşeylerin geldiği hissini yaşadım, ama görmedim, işitmedim; üstümde bir ağırlık hiç olmadı; uyandım sanmadım. ama bu his gelince her seferinde öfke ve hırsla bildiğim kadarıyla dua etmeye çalıştığım, dilimin gırtlağımın hatta içimden söylerken duanın kelimelerinin birbirine dolandığı oldu (bazı zamanlar annemden rüyamda birileriyle uğraştığıma dair yorumlar da aldım, ama pimpirikli ve öfkeli insanımdır, kendi cinsimle de muhatap oluyor olabilirim)

galiba bu meydan okurcasına karşı durma olayı işe yarıyor. deneyim birden bitiyor, bunu da o dolanmanın çözülmesinden anlıyorum. ve o öfke hissi çok garip, sanki içimde vay arkadaş sen mi ben mi ulan diyen bir güç oluyor, ve eninde sonunda atıyor üstünden o bağlanmayı bir şekilde

bir de, lucid deneyimim de astral deneyimim de olmadı şu ana kadar (bildiğim kadarıyla) ama rüyada olduğumu fark ettiğim, arasıra uçabildiğim oldu. ama kesinlikle kontrol edemiyorum rüyalarımı, etmek de istemiyorum gerçi, ama bir keresinde hatırlarım, bir çeşit kabusta kovalanıyordum, kaça kaça balkona gelmiştim, gidecek yerim kalmamıştı kendimi aşağı atmıştım ama bu sefer de havada asılı kalmıştım, ne pislik bir bilinçaltım varsa artık
 
Ömrüm boyunca böyle bir deneyim yaşamadım. Varsanı gördüğüm oldu ama net bir şekilde karabasan deneyimini edinmedim. Bu duruma en yakın yaşadığım olay beni kesinlikle ürkütmeye yetmişti. Kesinlikle karabasanı tercih ederdim. Yaklaşık iki yıl önce oldu; bir kabustan uyanmamla birlikte kulağımın tam dibinde bir kadın çığlığı işittim. Feryat eden bir kadının sesi gibi değildi, sanki beni korkutmak için basmıştı o çığlığı. Bu çığlığın hayali olduğunu düşünüyorum. Ama kulağımdaki ağrı, odada biri var hissi tüm vücudumu ele geçirmişti. Nefeslerim sıklaşmış, kalp atışım doruğa vurmuştu. En sonunda ne olacaksa olsun diyerek kafamı sağa doğru çevirip kontrol etmiştim; kimse yoktu.

Velhasıl kelam, herkes böyle bir deneyim altından kalkamaz. Kimine nimet, kimine yıkım. Kendim yaşamasam da, yaşayanlardan edindiğim tecrübeyle; bu olay durumunda sizi rahatlacak duyguyu bulmanız lazım. Kimisi öfkeyle atıyor bu durumu, bazıları da okuduğu dualarla huzur buluyor. Beyine uyanıklık durumunu kabul ettirmek, vücudun kontrolünü ele almak lazım. Tabi ki o an yaşanan korku hissiyatıyla bunu başarmak ne kadar kolaydır? Bilemem. Tecrübeli olup bu durumu hemen atlatanları ve bu vaziyeti yararlı bir şekile sokanları tebrik ederim.
 
Merhabalar,
bendede karabasan deneyimleri olmuştur, bana göre çok rahatsız edici bir şey.
(Aynı Elm sokağı kabusundaki uyanıp kurtulduklarını sanan ama halaa kabusun içinde olduklarının farkında olamayan oyuncuların başına gelen gibi.)

Uykuya dalarken bilincin, vücudun ayak kısmından başlayarak en son kafa kısmından ayrıldığını ve bu sırada eğer uyanırsan bedeninini kontrol edemediğin için karabasan etkisinin oluştuğunu biryerlerde okumuştum.

Bu hal içindeyken kendimi rahatlatırsam astral seyahat edebileceğimi düşündüm.
Her karabasan etkisi bana geldiğinde kendimi gevşetip rahatlatıyordum çıkış için ve o onda karabasan marabasan kalmıyor du.

Bu tekniği gece ayak bacak kasılmalarında denedim anında kasılma duruyor.
Yaşadıysanız bilirsiniz gece uykuda ayak kasılmasındaki ağrı gün boyunca kendini gösteriyor.

Bu konuda deneyimlerimi anlatmak istedim teşekkür ederim okuduğunuz için.
 
Karabasan denilen olayı lisede yurtta kalırken yaşamıştım. Gözlerimi açtığımda her şey normaldi fakat sanki yatağa yapışmış gibiydim. Güneş doğmuştu zaten ve üzerimde herhangi bir yaratık,şekil falan da görmedim. Sadece hareket edemiyordum o kadar. Dudaklarım kıpırdamıyordu bile ama gözlerimi oynatabiliyordum. Artık zihnim bedenime hükmetmiyordu. Derken zamanla uykuya daldım ve sonra uyandığımda bu olay aklımdaydı fakat bir tanımlama getiremiyordum. Öğlene doğru olayın karabasan denilen olay olduğunu anladım.

Bir keresinde ise gece karanlığında yaşadım bunu. Ama başta komple bedenim hareketsiz değildi sanki bir şey kolumdan vücuduma doğru ilerliyordu. Beraberinde bir uyuşukluk ve karıncalanma hissi getiriyordu. Derken birden hareketsiz kaldım sonra bir çabayla kurtuldum ve uyandım. Uyandığımda bir şeyin salonun ortasından köşeye doğru gittiğini gördüm. Böyle yarım metre boyların siyah bir şeydi. Hemen gittim korka korka köşeye baktım bir şey yoktu sonra ışığa yöneldim. Bende bıraktığı korkudan ötürü az kaldı sabahlayacaktım.

Karanlık hayal gücüne pozitif etki yapıyor sanırsam. Veya bazı şeyler karanlığı seviyor. Kim nasıl inanmak istiyorsa inansın. Herkes inandığından sorumlu tabi ki inançlarınız bir başkasınız hak ve hürriyetlerinin sınırlarını ihlal etmiyorsa.
 
Şunu deneyimledim az önce
Yeni uyandım yataktan kafamı tekrar yastığa bıraktım neyse bilincim gitmişti geldiğinde karabasanmı/uykufelcimi bilemiyorum hiçbiyerim oynamıyor birşeyde göremiyorum bir ses vardı dalga dalga insanı çıldırtacakmış gibi adeta karanlıktaydım neyse sakin olayım nede olsa hiçbiyerim oynamıyor kendi lehime çevireyim lücid rüya denedim olmadı ses engelliyor gibiydi ardından astral geçeyim bekle bekle hiçbirşey yok sabrettim çıkmaya çalıştım dört teknik denedim olmadı umudumu kaybettim uyanmaya çalıştım bu sefer yine yok kötü sesle başbaşa kaldık canım sıkılmaya başladı bu durumda hiçbirşey yapamamak baya öyle kaldım heralde bu karabasan değil ben gidiciyim dedim kendi kendime başladım bildiğim tüm sureleri okumaya ses engellesede, okuduklarımı yutsada tam şahadeti getirecektim nerden aklıma geldiyse boyun eğmez filminin repliği geldi "Dayanabilirsen başarabilirsin" son bir defa tüm gücümle kendimi kaldırmaya verdim daha ölmemişim demek uyandım :D
 
Şunu deneyimledim az önce
Yeni uyandım yataktan kafamı tekrar yastığa bıraktım neyse bilincim gitmişti geldiğinde karabasanmı/uykufelcimi bilemiyorum hiçbiyerim oynamıyor birşeyde göremiyorum bir ses vardı dalga dalga insanı çıldırtacakmış gibi adeta karanlıktaydım neyse sakin olayım nede olsa hiçbiyerim oynamıyor kendi lehime çevireyim lücid rüya denedim olmadı ses engelliyor gibiydi ardından astral geçeyim bekle bekle hiçbirşey yok sabrettim çıkmaya çalıştım dört teknik denedim olmadı umudumu kaybettim uyanmaya çalıştım bu sefer yine yok kötü sesle başbaşa kaldık canım sıkılmaya başladı bu durumda hiçbirşey yapamamak baya öyle kaldım heralde bu karabasan değil ben gidiciyim dedim kendi kendime başladım bildiğim tüm sureleri okumaya ses engellesede, okuduklarımı yutsada tam şahadeti getirecektim nerden aklıma geldiyse boyun eğmez filminin repliği geldi "Dayanabilirsen başarabilirsin" son bir defa tüm gücümle kendimi kaldırmaya verdim daha ölmemişim demek uyandım :D

Geçmiş olsun :)
 
lucid rüya paranormal bir olay değildir uyumadan önce ''uyuyacağım ve rüya göreceğim'' diye düşünürsenizde rüyanızı kontrol edebilirsiniz bu tamamen psikolojik bir olay,uğraşmaya yada kafa yormaya pek gerek yok.
 
Geri
Üst