İçime karanlık çöküyor

Bunlar korkudan olsa gerek.. Benim tahminimce korktuğunuz için geriliyor ve sıkılıyorsunuz.

Kasyopya' Alıntı:

Çoçukluğumdan beri özellikle kış aylarında hava kararmaya başladığı an içime büyük bir sıkıntı giriyor, sanki nefessiz kalıyorum ,bunalıyorum.okadar mutsuz ve çaresiz hissediyorum ki sanki bütün derdim tasam o an aklıma geliyor bütün sıkıntılarım o an birleşiyor ve bu duygudan nefret ediyorum...belki garip gelecek ve yadırgayacaksınız ama akşam ezan'larındada aynı şeyleri hissediyorum..ezan sesi benim için hiçbirzaman pozitif olmadı...çok üzgünüm ama böyle benim gibi şeyler yaşayan var mı yada sebebi hakkında bi fikri olan?

Genişletmek için tıkla ...

Kış aylarında kendinizi böyle hissetmeniz çok normal.Çoğu insanda bu durum görülür sadece bazıları daha az etkilenirken bazıları daha fazla etkilenir.Çünkü güneş ışığının yeterli miktarda görülmemesi vücut kimyası üzerinde depresyon etkisi yaratır.Bu durumdan kurtulabilmek adına havanın güneşli olduğu günlerde dışarı çıkıp yürüyüş yapın ama egsoz dumanlarının içinde değil de daha doğayla iç içe olabileceğiniz bir yerde.Kendinizi mutlu edecek hobilerinizle ilgilenin bu kendinizi mutlu hissetmenizi sağlayacaktır.Ayrıca meditasyon da yapabilirsiniz.Bir de benim genellikle uyguladığım bir yöntemdir; sabahları kalkınca camı açın gökyüzüne bakarak ne kadar şanslı olduğunuzu ve ne kadar çok şeye sahip olduğunuzu düşünün ve teşekkür edin.İnanın güne daha farklı ve mutlu başlayacaksınız.