hayatım mahvoldu.....

Kusura bakmayın ama karısını rahatsız diye bırakıp gitmek güçsüzlüktür.Erkek dedigin düzeltmeye çalışır!

Evlilikde Beraberlikde Samimiyet önemli. Gizleyerek kapagi andikdan sonra Erkek dedigin bakmali etmeli demekle olmaz!

Klasik Türk toplumu Bavul misali kadin muhabbetini birakalim, Esi hasta olsa kimse yari yolda birakmaz vede birakmamali ama Yalan söyleyip zorla biryere girdikden sonra Berbat denilecek hayatinin zorla baskasi tarafindan Hayat boyu kabul edilmesini yüce Allahim bile kabul etmez.

Erkek dedigin düzeltemeye calisir cümleside bana "Kadinin eli armutmu topluyor" demeye getirdi.
Aciz olmakla Acizligi kabul etmek cok farkli seyler!

Sanırım benim tepkim şundan kaynaklı,evet eşi durumunu saklamış olabilir üyemizden ama benimki tek bir şeyle farklı.Eşim psikolojik bir sorunumu biliyordu,hatta psikiyatra bile götürdüm onu belki bana inanmaz diye.Doktor durumumu anlattı ve onu üzmek istemedigimi açıkladı ona.Ben hazır degilim derken sabahlara kadar aglayarak beni ikna edip resmi nikaha sevk etti ki daha dügünümüz olmadı.Tayini bir an önce eşimin yanına almak için nikahı erken yapmıştık.Yani düğün yazın olacaktı.Her neyse eşimin annesi olacak şahıs kocasından boşanmak üzere oldugu için dügüne karşı çıktı.Neden?Kocasından boşanırken ne kadar mal koparsa kardır hesabı...Bundan nasıl emin oldum?Ya düğün 2 sene sonra olsun ya da dügünde takılacak altınların hepsini ver dügününü yap dedi ve ben şok oldum.Eşimin yanına gittigimde ise gözümün içine baka baka herkesin önünde "ben takılacak paraları kastetmiştim 2 çocugumun başı üstüne yemin ederim" dedi.Bunları neden anlatıyorum?İnsan oglunu hiç düşünmez mi sorusunu yıkıyor bu hareketleri annesinin.Bu olaydan daha 1 hafta geçmeden eşimin yanına gittiğimde "Bu kız neden geliyor ikide bir? Ailesi merak etmiyor mu bunu?" sorusunu 3. kez soruşunda patladım çünkü daha 1 ay bile olmadan bunları yapan kadın dügünden sonra hiç rahat vermezdi diye düşündüm dogal olarak ve o günden sonraki hafta olan oldu,eşim beni görünce domuz görmüş gibi tiksinmeye başladı.Tarifi çok zor bu duygunun yaşamanız lazım.Köşe bucak kaçmaya başladı benden,gözlerinden ateş çıkacak gibiydi beni görünce.Benim ailem ise "biz kızımızı satmıyoruz,ne istiyorsanız takın,onlar mutlu olsun" dedi sürekli ki eşimin ailesinin durumu da kötü degildi inanın.Evinde 2 milyarlık bir su arıtma cihazı varsa siz düşünün artık...Bundan başka olarak ailem eşimin askerliğini daha yapmamasını da sorun etmedi,düzenli bir işi olmayışını da.Bir çok aile gibi mezhep farkına tepki göstermek gibi bir şey yapmadılar.Sen seviyorsan bizim de oglumuzdur dediler hep.

Özetleyecek olursam,1 2 ayda bitmesi noktasında arkadaşla benzeşiyoruz.Evet ben de sinirli bir karakterim ama durduk yerde sinirlenmem.Günlerce ben kendime güvenmiyorum derken ben her şeye razıyım yeter ki benimle ol diye aglayan biri beni 1 ay sonra annesine sinirlendim diye bıraktı beni.Yalnız şu var ki ben annesine ya da babasına agza alınmayacak hiç bir şey söylemedim.Sinirlendim ama olanları anlattım,degil psikoloji bozuk insan,normal insan bile sinirlenir sanırım bunlara;hele ki eşiniz ANNEM HAKLI diye üstüne tuz biber ekiyorsa..

Demek istedigim o ki,ben hemen bitirin demeyin,belki başka bir şey vardır derken ne yalan söyleyim kendi durumum aklıma geldiginden öyle yazdım.Evet belki tamamen benzeşmez durumlar ama herkes kendi yönünden bakıyor işte...Madem bu kadar anlattım,bana da çözüm önerisi olanlar varsa yardımlarınızı beklerim.

Üzerine şunu da söylemek zorunda hissediyorum artık,eşim allem etti kallem etti,ayrılalım diye tutturdu.Oysa ki ben ondan yardım istemiştim ayrılalım derken bile,itti beni.Sanki düşmanıymışım gibi etmedigi hakareti bırakmadı.3 4 gün yanında kaldım,ağladım bir odada "Aç mısın" bile demedi.Odanın kapısını açıp bakmadı bile.Sonraki günler ise ailem bunları öğrenince ki görmek zorunda kaldılar,onların yanına gidince tlfn konuşmalarımı duyduklarında,karşı çıktılar artık onlar da beni bu kadar üzdügü için.Ama ben gene de ugraştım,bütün suçlamalarını sineye çektim,sabretmeye çalıştım sonunda dayanamadım davayı açtım.Öyle sözler söyledi ki içime işledi.Ayrılmaya razı oldum,yetmedi üzerime iftira attı.Kötü bir şey yapmadıgımdan emindim ama bu iftirayı hak edecek ne yaptım diye günlerce ağladım gene ve 3 hafta sonra pişkin pişkin bilerek attım dedi ve daha neler neler...


Lafı çok uzattım,bu durumda o kadar canım yandı ki bilemezsiniz...Annesine,ona o kadar kızgınım ki...Tamam fiili bir evlilik olmadı,yolun çok başından döndüm belki ama benden götürdükleri göz yaşlarını bir yıllarına saysam ömürleri yetmez inanın.O kadar istiyorum ki Allah'tan bunları yanlarına tez zamanda bırakmasın ikisinin de! Biri yıkmak için elinden geleni yaptı biri de sözünde durmayıp ortada bıraktı beni!

Ayrıca büyüden şüpheleneceksiniz biliyorum.Ağlaya ağlaya ( Ciddi ciddi beni ikna etmek için defalarca ağladıgını çok gördüm,lafın gelişi degildir,ağlamak acizliktir de demek ki desem gerçekten sevdigini sanmazdım) ikna edip bırakmasından utanacagına üzerine neler etti.Yani insan sözünü tutamasa bile böyle davranmaz seviyorsa ki sevgi dediğimiz şey 1 ayda bu sebeplerden bitmez.Sevgili Urum'a da danıştım bu konuda,sağ olsun ilgilendi benimle.Bir de benzer şeyler yaşayan arkadaşlar ya da tavsiyeleri olan arkadaşlar varsa dinlemek isterim madem bu kadar yazdım artık dayanamayıp...Bir de lütfen benim için dua edin,cidden çok zor durumdayım,psikolojim eskisinden çok daha kötü oldu.Gururum,özgüvenim,aşka inancım..Hepsi yerle bir oldu.

Durumunuza cok üzüldüm, gecmis olsun demek isterim. Siz samimiymisiniz ama karsinizdaki insan sanirim Helal süt emmis bir insan degilmis!
Öyle biri icin üzüleceginize, Öyle biri icin akittiginiz gözyaslarina vede onun ugrunda kendi güveninizden kaybettiklerinize üzülün derim.
Biliyorum belki cok asiri Realist bir yapim var malesef hayat bu. Sert olmazsaniz eziliyorsunuz.

Bu durumunuza üzüldüm sayın suzansuziş,umarım tez zamanda sizi mutlu edicek kişiyi bulursunuz.
Bunlar üzücü ama aynı yastığa baş koyacağımız doğru kişiyi bulana kadar yanlışları elemek zorundayız sanırım.
Konu sahibi arkadaşımızında bu konudaki kararını doğru vereceğini düşünüyorum.

Teşekkür ederim arkadaşlar,inşallah herkes kendine uyacak hayat arkadaşını bulur hayırlısıyla.Acı geçiyor zamanla,yavaş yavaş düzeliyorum.Hayat devam ediyor her şeye rağmen...