"Gizlimabet Parapsikoloji Platformu"

Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.

Eros ( amour ), psykhe (ruh)

Ben bu konuda şunu tekrarlama gereği duyuyorum :)

Dediğim gibi yukarıdaki mitte iyilik devar kötülükte yanyana.Tıpkı gerçek dünyagibi.Ve evet bu hikayeden çok çeşitli dersler de çıkarabiliriz.Ama dediğim gibi acımasızlık dozu az fazla bence :)

Yoksa bunu sadece ben mi görüyorum? :)

Ama bu dozun az yüksek oluşu apaçık ortada..
 
Adı üstünde hikaye bütün hikayelerde baş rolde oynayanlar mutlu sonla bitiyor hayat bu kadar kolay değil.
Bütün hikayelerdede bir mesaj vardır ama bunu gerçek hayatta uygulamaya kalkma şansın ya % 1 vardır yada yoktur.
Hayat bu kadar hikayelerdeki gibi toz pembe değil.:(
 
Gerçek aşk ölünce veya kavuşamayınca olur zaten.Biz Titaniği, Romeo ve Jüllieti aşka verdiği kurbanlar kahramanlar sayesinde tanıdık, etkilendik.Kavuşunca aşk olmaz.
 
Kavuşunca efsane olmaz sadece...

Bir aksiyon yoksa dikkat çekmez :)

İyiki varmış o efsane' ler, mit' ler. Yoksa aşkın tanımını nereden örneklemelerle yapacaktık. Romeo ve Julliet, Leyla ve mecnun, Aslı ve Kerem kavuşsaydı nasıl efsane' leşeceklerdi. Kavuşamadıkları ve o aşk için hayatlarını kaybettiklerinden unutulmadılar, mutlakada ayıran birileri oldu. Ya dadı ya da kahya, onlarda olmasaydı; mezarlarının ortasındaki kara çalı anlamsız kalacaktı.
Emeklerine sağlık sevgili Marla.:cheers2:
 
Benim bu hikayede acımasız bulduğum bazı karakterlerin biraz fazla acımasız tutumu.Mesela can ciğer kızkardeşlerinin acımasız kıskançlığı.Bu kıskançlık psykhe'nin ölümüne neden olabilirdi.Yani kavuşamamak,çeşitli zorluklar yaşamak değildi kasdettiğim.Öz kardeşlerin ciğersiz tutumuydu..
 
Geri
Üst