Elfangel
Kayıtlı Üye
Normal şartlarda yaşam enerjimizi kendi kendimize üretebilmeliyiz. Ancak enerji üretemeyen, insanlar da vardır. Kendisini başkalarına acındıran, sürekli şikayet eden, hatta kurban rolü oynayan insanlar, karşılarındaki insanın yaşam enerjisini çalmak için böyle davrandıklarının farkında değillerdir.
Bir başka yöntem, karşısındaki insana öfkesini bağırıp çağırarak, üstünlük taslayarak, hatta ona kendisini suçlu hissettirerek enerji çalmaktır. Genelde mükemmeliyetçi ve titiz kişilikteki insanlar bu yönteme bağımlıdırlar. Çünkü kendi yaşam enerjilerini kendi başlarına çoğaltamaz, hayattan zevk almaya değil başkalarını değiştirmeye, değiştiremezlerse suçlu hissettirmeye çalışırlar. Bu şekilde, onları kontrol etmek isterler. Ancak eğer enerji bedenlerimiz görülebilseydi, kendisini suçlu hisseden kişiden öfkeli kişiye doğru enerjinin adeta elektrik süpürgesi gibi yaşam enerjisinin emildiğini fark edecektik.
Yine başka bir yöntem, kişinin karşısındaki insana görünmez bir duvar örerek
mesafeli durmasıdır. Karşımızdaki insan bize açık davranmadığında, duygularını sakladığında,sessiz kaldığında, ona ulaşamadığımız için içimizde endişe, sıkıntı, hüzün, suçluluk gibi olumsuz duygular oluşur. Hele bir de sürekli o kişiyi düşünmeye başlarsak, artık yaşam enerjimizi çaldırmaya başladık demektir...
Alıntı
Bir başka yöntem, karşısındaki insana öfkesini bağırıp çağırarak, üstünlük taslayarak, hatta ona kendisini suçlu hissettirerek enerji çalmaktır. Genelde mükemmeliyetçi ve titiz kişilikteki insanlar bu yönteme bağımlıdırlar. Çünkü kendi yaşam enerjilerini kendi başlarına çoğaltamaz, hayattan zevk almaya değil başkalarını değiştirmeye, değiştiremezlerse suçlu hissettirmeye çalışırlar. Bu şekilde, onları kontrol etmek isterler. Ancak eğer enerji bedenlerimiz görülebilseydi, kendisini suçlu hisseden kişiden öfkeli kişiye doğru enerjinin adeta elektrik süpürgesi gibi yaşam enerjisinin emildiğini fark edecektik.
Yine başka bir yöntem, kişinin karşısındaki insana görünmez bir duvar örerek
mesafeli durmasıdır. Karşımızdaki insan bize açık davranmadığında, duygularını sakladığında,sessiz kaldığında, ona ulaşamadığımız için içimizde endişe, sıkıntı, hüzün, suçluluk gibi olumsuz duygular oluşur. Hele bir de sürekli o kişiyi düşünmeye başlarsak, artık yaşam enerjimizi çaldırmaya başladık demektir...
Alıntı