Paranın var olduğu ve gerekli olduğu ayrı, paranın varlığının olumlu yönde kullanılması ya da olumsuz yönde kullanılması ayrı. Paranın varlığının istismar edilmesi ve paranın adaleti sağlayamaması konusunda bir şey diyemeyeceğim. Gözünü para bürümüş, gücü paradan ibaret gören insanlar var. Ben bu tür kişilerden değilim bu yüzden beni ilgilendirmiyor. Ben para aracılığıyla ihtiyaçlarımı karşılarım sadece, paranın beni yönetmesine izin vermem, ben parayı yönetirim. Mesele de bu. Paranın değeri gün geçtikçe artıyor, hayat pahalılaşıyor, insanlar ekonomiyle bağlantılı hayallerini gerçekleştiremiyorlarsa bu paranın suçu değil, plansız nüfus ve çalışmamakla alakalı. Benim hayallerim neden hep gerçekleşti? Benim ailem bana gerekli imkanı sağladığı için. Zamanında çok çalıştılar ve benim için birikim yaptılar, ailenin tek çocuğuyum. 4-5 kardeşim daha olsaydı benimle daha az ilgilenecekler, bana sağlanan imkan bölünecekti. Ben de bazı hayallerimi gerçekleştiremeyecektim. Ama hayaller yalnız halihazırda sağlanan imkanlarla gerçekleştirilmez. Benimde hayallerim var ve ailemin desteğini görmeden yapabileceğim hayaller. Paraya bağımlı olmayan hayaller. Onların üçünü gerçekleştirdim, 2 tanesi daha kaldı. Ayrıca herşeyde para ile olmaz. Evlenip, mutlu bir aile kurmak, evlat torun sahibi olmak için para mı gerekir? Bu mutluluğu tatmak için para mı ödememiz gerekiyor? Ya da bir deniz kenarına gidip martıları izleyip mutlu olmak parayla mı? Birisine iltifat etmek ya da seni seviyorum deyip onu mutlu etmekte mi parayla? Hayatınızı paraya indekslerseniz para size yapacağını bilir. Para insanın mutluluğu ve ihtiyaçlarını karşılaması için vardır. Başka türlü görürseniz, o size sizde ona düşman olursunuz, bu bu kadar basit.