janet
Kayıtlı Üye
Korkularım var ve ben artık yaşamdan tat alamıyorum. Hayat çok karanlık gelmeye başladı, karanlıktan kurtulmam için bana bir yol göster”, diyen mi var?
Öncelikle şunu hatırlamalısın. Sevginin olduğu yerde korku olamaz. Sevgi bütün korkuları eritir, ancak sevginin olmadığı yerde korku doğar ver benliği sarar. Nefes bile alamazsın, boğulursun!
Sevgi varsa güvenlik vardır ve sevgi yoksa ortalık hırsızlara kalmıştır. O zaman müthiş bir kaygı sarar benliğini, işte bu korku sevgisizliktendir. Senin asıl sorunun bu olmalı, sevgisizlik…
Kendini güvende hissetmiyorsun ve daha derinlere indiğinde yaşama karşı güvensizliğini göreceksin. Yaşama güvenmeden yaşayan milyarlarca insan var. Bu bir felaket olmalı. Bu en büyük doğal afet! Güvenmediğin bir dünyanın içinde nasıl yaşayabilirsin ki? Aldığın her soluk sana eziyet geliyor, zaman zaman bu soluğu da kesmek istiyorsun; fakat o gücü kendinde bulamıyorsun. Bunları sende izliyorum. Bunlar birçoğunuzda izliyorum!
Karanlıktan söz ediyorsun, dünyanın sana karanlık gelmesi şu durumda çok doğal; çünkü sen onun karanlıklarla kaplı tarafına geçmeyi seçmişsin. Bunu farkında olmadan yapmışsın, ama şu an karanlık taraftasın! O tarafta olduğun sürece güzel olanı hissedemezsin. Nasıl hissedebilirsin ki? Karanlık bütün güzellikleri örtmüş. Güzellikler aslında orada ama üzerinde kocaman bir kara bulut var. Önce karabulutu kaldırman gerekiyor ve bundan daha öncesi de kara bulutun orada olduğunu fark etmen!
Tıpkı sana her defasında Mutluluk ve Mutsuzluluk arasında bir kapı olduğunu söylediğim gibi Karanlık ve Aydınlığın arasında da onları ayıran bir kapı vardır. Karanlık ve Aydınlık, aynı dünyanın iki farklı kardeşi…
Aynı babadan, aynı özden geliyor, yaşamın özünde karanlık ve aydınlık var. Birbirinden ayırt edemezsin, sadece kabullenebilirsin. Ve kabullendiğinde ikisinin ortasında bir kapı olduğunu ve tokmağı ittiğin tarafa çıkacağının farkına varırsın. Sen kapıyı karanlığa doğru açmışsın ve karanlık bölmeye geçmişsin. Bunları okurken izle! Zihninde resmet, nasıl buraya geldiğini farkındalık ile yaşaman gerekiyor. Kapıyı ittin ve karanlık tarafa geçtin, sonra kapı kapandı ve sen orada sıkıştın kaldın. Yaşama dair hissedebileceğin neredeyse hiçbir şey yok!
Orada olduğun sürece isyan etmen çok doğaldır. Seni anlıyorum. Oraya nasıl geldiğini çok iyi izliyorum. Dünyana kabul ettiklerin sayesinde şu an karanlıktasın, ama şunu unutma, dünyana onları sen kabul ettin! Bu sorun değil, karanlıkta kalmaya devam edersen sorun olacak; fakat bizim konumuz bu değil. Şu an karanlıktasın ve buna isyan etmenin bir anlamı yok. Karanlıktaysan ancak aydınlığı düşünebilirsin. İnsanlar bu yanılgıya çok düşüyor. Yaşamın kararmış tarafındalar ve aydınlığa ulaşmak yerine isyan ediyorlar. O zaman bir ışık yak! Bir mum yak! Bu senin elinde!
Adamın biri yas ustası UK’ ya geldi. Bir elinde mum ve diğer elinde ateş vardı ve ustaya sordu “ aydınlık istiyorum, artık aydınlığı görmek istiyorum ve bana dediler ki ışığı görmem için gerekli olanlar kendi ellerimdeymiş. Ellerime baktım, bir mum ve bir ateş var; fakat ışık yok!
Usta gülümsedi, o her zaman gülümserdi zaten. Adamın elindeki ateşi muma doğru tuttu ve aydınlandı!
Bu kadar basittir. Yaşam bir karmaşa değildir, yaşam bu kadar kolaydır, onu zor yapan zihindir. Onun şeytanın kardeşi olduğunu sana söylemiştim ve o seni kandırıyor, aptal yerine koyuyor!
Malzeme elinde bir tek ışığı ateşlemen gerekiyor. O zaman karanlık eriyecek, ışık olduğunda güvende olacaksın, ışık olduğunda sevgi olacak ve korkuların bir anda kaybolacak. Korku zaman zaman tekrar gelebilir, onu asla reddetme! Onu kabul etmelisin, onu bastırmak demek yaşamın bir özünü kabul etmemek demektir ve yaşam bütün bu duygularla birbirine bağlı olduğu için sen yaşamı da kabul etmiyor olacaksın.
Karanlık; sana aydınlığın güzelliğini, anlamını öğretiyor. Yüreğini büyütüyor. O tarafta çok kalmadığın sürece sorun yoktur. Karanlıktan alacaklarını al ve ışığı tetikle. Aydınlandığını göreceksin.
Hadi şimdi git ve kapıyı aydınlık tarafa doğru aç!
Alıntı..
Not:
Hayat her zaman iki seçim sunar bizlere.. ben kendi adıma mutlu olmayı ve yarım bardağın dolu tarafını görmeyi seçtim.. hayatımda korkular, endişeler, olumsuz enerjileri barındırmıyorum.. ve mutluyum
dilerim sizde bundan sonraki yaşamınızda mutlu olmayı seçersiniz..
Her sabah kalkıp aynaya baktığımda, "kahretsin, bugün yine çok güzelim
" diyorum.. deneyin..
Öncelikle şunu hatırlamalısın. Sevginin olduğu yerde korku olamaz. Sevgi bütün korkuları eritir, ancak sevginin olmadığı yerde korku doğar ver benliği sarar. Nefes bile alamazsın, boğulursun!
Sevgi varsa güvenlik vardır ve sevgi yoksa ortalık hırsızlara kalmıştır. O zaman müthiş bir kaygı sarar benliğini, işte bu korku sevgisizliktendir. Senin asıl sorunun bu olmalı, sevgisizlik…
Kendini güvende hissetmiyorsun ve daha derinlere indiğinde yaşama karşı güvensizliğini göreceksin. Yaşama güvenmeden yaşayan milyarlarca insan var. Bu bir felaket olmalı. Bu en büyük doğal afet! Güvenmediğin bir dünyanın içinde nasıl yaşayabilirsin ki? Aldığın her soluk sana eziyet geliyor, zaman zaman bu soluğu da kesmek istiyorsun; fakat o gücü kendinde bulamıyorsun. Bunları sende izliyorum. Bunlar birçoğunuzda izliyorum!
Karanlıktan söz ediyorsun, dünyanın sana karanlık gelmesi şu durumda çok doğal; çünkü sen onun karanlıklarla kaplı tarafına geçmeyi seçmişsin. Bunu farkında olmadan yapmışsın, ama şu an karanlık taraftasın! O tarafta olduğun sürece güzel olanı hissedemezsin. Nasıl hissedebilirsin ki? Karanlık bütün güzellikleri örtmüş. Güzellikler aslında orada ama üzerinde kocaman bir kara bulut var. Önce karabulutu kaldırman gerekiyor ve bundan daha öncesi de kara bulutun orada olduğunu fark etmen!
Tıpkı sana her defasında Mutluluk ve Mutsuzluluk arasında bir kapı olduğunu söylediğim gibi Karanlık ve Aydınlığın arasında da onları ayıran bir kapı vardır. Karanlık ve Aydınlık, aynı dünyanın iki farklı kardeşi…
Aynı babadan, aynı özden geliyor, yaşamın özünde karanlık ve aydınlık var. Birbirinden ayırt edemezsin, sadece kabullenebilirsin. Ve kabullendiğinde ikisinin ortasında bir kapı olduğunu ve tokmağı ittiğin tarafa çıkacağının farkına varırsın. Sen kapıyı karanlığa doğru açmışsın ve karanlık bölmeye geçmişsin. Bunları okurken izle! Zihninde resmet, nasıl buraya geldiğini farkındalık ile yaşaman gerekiyor. Kapıyı ittin ve karanlık tarafa geçtin, sonra kapı kapandı ve sen orada sıkıştın kaldın. Yaşama dair hissedebileceğin neredeyse hiçbir şey yok!
Orada olduğun sürece isyan etmen çok doğaldır. Seni anlıyorum. Oraya nasıl geldiğini çok iyi izliyorum. Dünyana kabul ettiklerin sayesinde şu an karanlıktasın, ama şunu unutma, dünyana onları sen kabul ettin! Bu sorun değil, karanlıkta kalmaya devam edersen sorun olacak; fakat bizim konumuz bu değil. Şu an karanlıktasın ve buna isyan etmenin bir anlamı yok. Karanlıktaysan ancak aydınlığı düşünebilirsin. İnsanlar bu yanılgıya çok düşüyor. Yaşamın kararmış tarafındalar ve aydınlığa ulaşmak yerine isyan ediyorlar. O zaman bir ışık yak! Bir mum yak! Bu senin elinde!
Adamın biri yas ustası UK’ ya geldi. Bir elinde mum ve diğer elinde ateş vardı ve ustaya sordu “ aydınlık istiyorum, artık aydınlığı görmek istiyorum ve bana dediler ki ışığı görmem için gerekli olanlar kendi ellerimdeymiş. Ellerime baktım, bir mum ve bir ateş var; fakat ışık yok!
Usta gülümsedi, o her zaman gülümserdi zaten. Adamın elindeki ateşi muma doğru tuttu ve aydınlandı!
Bu kadar basittir. Yaşam bir karmaşa değildir, yaşam bu kadar kolaydır, onu zor yapan zihindir. Onun şeytanın kardeşi olduğunu sana söylemiştim ve o seni kandırıyor, aptal yerine koyuyor!
Malzeme elinde bir tek ışığı ateşlemen gerekiyor. O zaman karanlık eriyecek, ışık olduğunda güvende olacaksın, ışık olduğunda sevgi olacak ve korkuların bir anda kaybolacak. Korku zaman zaman tekrar gelebilir, onu asla reddetme! Onu kabul etmelisin, onu bastırmak demek yaşamın bir özünü kabul etmemek demektir ve yaşam bütün bu duygularla birbirine bağlı olduğu için sen yaşamı da kabul etmiyor olacaksın.
Karanlık; sana aydınlığın güzelliğini, anlamını öğretiyor. Yüreğini büyütüyor. O tarafta çok kalmadığın sürece sorun yoktur. Karanlıktan alacaklarını al ve ışığı tetikle. Aydınlandığını göreceksin.
Hadi şimdi git ve kapıyı aydınlık tarafa doğru aç!
Alıntı..
Not:
Hayat her zaman iki seçim sunar bizlere.. ben kendi adıma mutlu olmayı ve yarım bardağın dolu tarafını görmeyi seçtim.. hayatımda korkular, endişeler, olumsuz enerjileri barındırmıyorum.. ve mutluyum
dilerim sizde bundan sonraki yaşamınızda mutlu olmayı seçersiniz..
Her sabah kalkıp aynaya baktığımda, "kahretsin, bugün yine çok güzelim
" diyorum.. deneyin..
Umarım bir gün ben de şükür edebilirim derim hep.. Cok buyuk amaclarım var ve gerçekleştirmeden gitmeyecegim buralardan. 
