"FARK" edemedi

Farketti kuş; daldan dala konarken, ötebilmeyi aynı zamanda
Kanatlarını bildi, kendini bildi, ömrünü bildi
Yuva kurdu avlandı, anne oldu korudu, her şeyin zamanını da bildi kendini de
Farketti çiçek; kökünü, dalını, yaprağını, suyu bekleyişini, güneşe eğilişini
Ne zaman açacağını, ne zaman kuruyacağını, bir tohumdan bir toprağa uzanışını
Razı geldi, bildi aynısıyla...
Farketti yırtıcılar; yaşamak için kendini, birini korurken, ötekini avladı
Düzenini bildi ne olduğunu da...
Farketti her bir su damlası, nehir oldu kimi durgun, kimi çağladı
Buluta koştu tekrar, göl oldu, deniz oldu, buhar oldu, düvelleri varlığına doyurdu...
Dağ taş bildi kendini, farketti öylesine mükemmel işleyişini.
En özeli, en itinasıyla "İNSAN" her şeyi bilebilirken, kendini bilemedi
Yol aldıkça uzaklaştı kendinden geriye de dönemedi
Hırs oldu, şehvet oldu, kin oldu, zihin oldu, kendine azap oldu, ben oldu da sen olamadı...
Birden gelip, biri anlayıp, yoluna eremedi...
Kurda kuşa efendi oldu da bir dal kadar kendini göremedi
Daha çok büyüdü!! genişledi!! her şeyi avucunda bildi de
Bir tek lazım gelen kendini, "FARK" edemedi.....

Farkedebilmek umuduyla..
Alıntı değil.