Çizimlerle Anlatım (Kabalistik öğeler)

Çizimlerle Anlatım

Kli (Kap)

Avi Ventura

Bu bölümde, Kabalistlerin, Üst Dünyaları açıklamada en önemli yardımcıları olan çizimleri nasıl kullandıklarından bahsedeceğiz. Çizimler, nesiller boyunca Kabala kitaplarının bir parçası olmuştur, fakat Kabalistler, ne hakkında yazdıklarını hiç açıklamadılar. Sadece şemalar çizdiler. Bunlarla ne anlatmak istediklerini açıklamadılar.

Kabala bize, tüm gerçekliğin tek bir kuvveden – arzudan - yaratıldığını anlatıyor. Kabala çizimleri de, arzuları ve bu arzuların birbiriyle bağlantısını tarif etmede kullanılıyor. Tatsız bilimsel şemalar gibi görünen bu daireler, oklar ve çizgiler; aslında, Kabalist’in, bir duygular evrenini anlamakta ve diğer Kabalistlerle paylaşmakta kullandığı şifrelerdir.


Çizim 1


Çizim 2

Çizimlerimizde göreceğiniz en temel şekil, bir Kli (Kap) şeklidir (Çizim 1). İbranice’de, Kli, içine bir şeyler dolan bir kap, veya tamir aletleri gibi bir alet anlamında kullanılabilir. Bu bölümde Kli kelimesini, kap anlamında kullanacağız.

Kli, üstten Işık’ı kabul edebilecek şekilde ağız kısmı yukarı bakan bir kase gibi çizilir. Kabala’ya göre, yaradılışın sadece iki öğesi vardır: Yaradan ve yaratılmışlar. Yaradan, zevk verme arzusudur ve bu arzu, aşağı doğru bir ok şeklinde gösterilir. Yaratılmış tek şey, Yaradan’ın vermek istediği hazzı alma arzusudur. Kli, bu haz alma arzusudur. Bu yüzden, ağız kısmı yukarı bakan bir çanak şeklinde çizilir.

Çoğunlukla, Kli’ye doğru ya da tersi yönde çizilmiş oklar göreceksiniz. Bu oklar, Yaradan’ın vermek istediği haz ile Kli arasındaki ilişkiyi temsil ediyor. Örneğin, aşağı yönelmiş bir ok, Yaradan’ın Kli tarafından kabul edilen Işık’ını (hazzı) temsil edebileceği gibi, Kli’nin Işık’ı alma arzusunu da gösteriyor olabilir. Her durumda, hep Kli merkez alınır. Çünkü, Kli aslında, bizi ve bizim Yaradan’ın Işık’ını nasıl kullandığımızı (eğer yöntemini öğrenirsek) göstermektedir.
alıntı

Kabalistler bu ışığı almak için negatif davranışlardan vazgeçip, proaktif olmaktan sözediyorlar; ilişkilerde sonuç değil de bilakis neden olmktan. Bir diğer deyişle bencillikten vazgeçip özgecil tavırlarla ışığı kendimize çekebileceğimizden dem vuruyorlar.Tıpkı sana tokat atana diğer yanağını dön misalinde olduğu gibi. Rakibe yani egoya ya da diğer bir ifadeyle şeytana karşı uyanık kalıp özgecilliğimizi sürdürdüğümüzde ödülün büyük olacağından sözediliyor. Ama bunu pratiğe geçirmek çok zor. İnsan otomatik tepkiler veren bir varlık. Ben şahsen uyanık kalabilmenin anahtarı olarak ''Sana nasıl davranılmasını istiyorsan başkalarına da öyle davran'' düsturunu aklımda tutmaya çalışıyorum ama bu da fazla dolaylı bir yöntem olduğu için pratik olarak pek işe yaradığını söyleyemem. Rakibe (negatif tepkilere) karşı uyanık kalabilmek için daha pratik bir yöntem varmıdır acaba?
Negatif tepkiler vermeyince insan gerçekten ışıkla doluyor ve bu ışığı çevresine de etkili bir şekilde yansıtabiliyor. Bunu başarabildiğim ender zamanlarda ödülün harikuladeliğini bizzat deneyimledim ama dediğim gibi olgular karşısında tepkisiz kalabilmek, belki de dünyanın en zor işi. Çünkü bizler duygusal oluşumlarız. Ama aramızda kaç kiş vardır bi yanağına tokat atıldığında diğer yanağını dönmesini becerebilecek. Ben şahsen bunu beceremiyorum ama becerildiğinde ödülün çok büyük olduğuna kanaat getirdim.