Sizden yaşça, kariyer açısından, zeka açısı eğitim vs açıdan üstün birine karşı hissedebileceğiniz bir "tapma" durumu söz konusudur. Şahsen ben bunu yaşadım ve sizin ne hissettiğinizi çok iyi anlıyorum. O kişi benim sevgilimdi, bir ay kadar sürdü, sonrasında ayrıldık ve ben onun gibi "mükemmel" birini kaybettiğim için kendime gelemiyordum.
Sonra ne yaptım? Evrensel bir kural olan "Kimse mükemmel değildir"den faydalandım. Kendi gözümde o kişinin eksikliklerini düşündüm, bunun beni ne kadar da iğrendirdiğini düşündüm mesela. Sonra, ben ondan daha güzelim, daha zekiyim, daha başarılıyım diyerek kendime telkin verdim. O kişiye içimden, çok afedersiniz "küfretmeye" başladım. Bu durum için size yardımcı olabilecek bir arkadaşınız varsa, onunla birlikte o kişiye öfke kusmayı deneyin. O kişiyi hayallerinizde öldürün, vurun, kesin, işgence edin. Bir kaç hafta geçtikten sonra, o kişinin resimlerine bakına "ıyy, bu ne çirkin birşeymiş böyle" demeye başladığımı farkettim.
Yanlış anlamayın, sadist değilim. Psikologum tarafından bana önerilen bir yöntemdi bu. Çok da eğlenceli..
Kısacası, herşey sizde biter. Bu bir aşk değildir, bir hayranlık durumudur. Büyü yapmayın demiyorum, ama bunun gibi bir durum için büyüye kaçmanız, sizi büyük ölçüde pişman edecektir.
fftopic::nopity:
