Merhaba güzel üyeler, size ilişkimden biraz bahsedeyim. Ben 23 yaşımdayım hiç evlenmedim, sevdiğim kadın 29 yaşında 1 kez evlenip boşanmış ve 7 yaşında çocuğu var. 4 ay önce sesini duydum aşık oldum. Ama kendimi geri çektim ve 2 ay uzak durdum. 2 ay sonra kendimi tutamadım ve gidip onu sevdiğimi söyledim. İlişkide hep ben iltifat eder sıcak davranırdım, kendisi aradığım halde beni hiç aramıyorsun derdi ve trip atardı. Sürekli sebepsiz yere tartışma çıkarırdı uzamaması için alttan alırdım lakin hep suçlu benim deyip, uzatır ve beni engellerdi. İlk kez birisini aileme anlattım, ailem karşı çıktı kavga ettim evleneceğim dedim, sonrasında ailem de kararı bana bıraktı. Dün gece senden sıkıldım dedi. Ben hiçbir şey yapmama rağmen özür diledim defalarca, cevap vermedi sadece okudu en sonunda "sadece yazma, başka bir şey istemiyorum" dedi ve engelledi. Gece yarısı engeli kaldırdı, bu sabah tekrar engelledi. İlk engelleyip gittiğinde arkadaşına "ona iyi bak, o çok üzülür ama belli etmez" yazdım. Arkadaşı cevap olarak "sen onu manipüle ediyorsun" dedi. Burada kafam da bir ışık yandı, ilişkide ondan tek istediğim bir yere gittiği zaman nerede olduğunu söylemesiydi. Bunu istediğim için manipüleci oldum. Hareketlerini düşündüğüm zaman onlar beni manipüle ediyorlar gibi geldi bana. İlişkimiz tam 2 ay sürdü (kesin sevgili olduğumuz tarihten itibaren), geçmişinde nikahsız birkaç farklı kişiyle birliktelik yaşamış, bunları benden sakladı lakin hesabına giriş yaptığımda bir mesaj kafama takılmıştı ve anlattırdım (hesabını istemiştim o da vermişti mesajı silmeyi unuttu galiba 5 sene öncesine aitti). Yaşını 2 hafta boyunca 25 olarak söyledi sonra itiraf etti ve şu an yurt dışında taşıyıcı annelik yapıyor (bunu da saklamıştı). Bunlar umurumda değil dedim, kabul ettim. Sürekli ona söylemediğim şeyleri söyledin derdin, her dediğimi yanlış anlardı, iltifat ederdim hakaret etmişim gibi olurdu. İlişkimizi tarif ettim, gelelim asıl olaya. Psikopat birisi değilim lakin intihara meyilli hale geldim son 2 hafta da onunla konuşmadan 1 saat zaman geçiremez oldum, vücudumda sigara söndürmeye başladım. Bir yandan üniversite okuyor, bir yandan kendi işimi kurmak için yazılım geliştiriyordum. Gittiği anda hiçbir şeyden zevk alamaz, kapalı alanda duramaz oldum, duvarlar üstüme geliyor gibi. Daha önce de çok sevdiğim oldu lakin bu bambaşka. Hakkında birisi iyi bir şey de söylese kötü bir şey de söylese kan beynime sıçrıyor. Yalnızca 1 akrabam konuştuğu zaman hiçbir şey duymamış gibi oluyorum. Onunla olmadığım her an içim sıkılıyor, sürekli istemesem bile onu düşünüyorum, canı yanıyor canım yanıyor, içi sıkılıyor içim sıkılıyor. Abartıyorum gibi gelebilir fakat bir ara konuşurken karnım ağrıyor dedi, belinde ağrıyor mu dedim evet dedi. O an aynı ağrıyı bende yaşıyordum. İkimizde de ağrının geçmesi 2-3 dakika falan sürdü. Kısacası tüm hayatımı değiştirdim, sabah kalkıyorum onunlayım, akşam yatıyorum onunlayım, ne olursa olsun öfke falan hissetmiyorum. Dün gece dışarı çıktım, arabayı uçurumdan aşağı sürecektim, sürekli aklımda ya onunlayım ya da hiç kimseyleyim düşüncesi var ne yaparsam yapayım bu düşünce gitmiyor. Sevdiğim birisi konuşarak vazgeçirdi beni, yanından ayrılınca yine aynı düşünceye kapıldım. Sürekli bir uyku var üstüm de normalde günde 7-8 saat uyuyan birisiyim. Her ne olursa olsun sanki hiçbiri olmamış gibi hissediyorum, sevgim de eksilme olmuyor. Gözüm ondan başka hiçbir şeyi görmüyor (canımdan çok sevdiğim ailem dahil). Ben böyle birisi değildim, beni istemeyen sevmeyen insandan anında uzaklaşırdım. Onu bırakıp lavaboya bile gidemezdim. Şu an da durmadan sosyal medya hesaplarına bakıyorum. Eski kayın validesi büyücülük yapıyormuş. Çocuğu bize bırak demiş, bu da bırakmamış ve kayın validesi kendi isteğinle getireceksin demiş. Bir süre sonra çocuğunun kıyafetinde 2 adet kırık iğne bulmuş ve suya atmış. Konuşurken durduk yere içi sıkılır, ağlardı. Hiçbir işi rast gitmez, sürekli aksilik olurdu. Dün bir yakınım bana eski kayın validesi büyücüydü diyorsun, kendisi büyücü olup, seni bağlamadığını nereden biliyorsun hareketlerin normal değil dedi. Bu düşünce aklıma takıldı, gerçekten öyle mi acaba? Sesini duyunca annesine kavuşan çocuk gibi seviniyorum. Eğer bağlanmadıysam, gerçekten gözüm ondan başka bir şeyi görmüyorsa bana gelmesi için her şeyi yaparım. Saatlerdir araştırıyorum nasıl kendime çekeceğime dair. Halen seviyor bunu davranışlarından biliyorum. Kesinlikle cinsel arzu gibi düşünmeyin, öyle bir sapkınlığım yok. Bu zamana kadar yapmadım, eşim olmayan kişiyle de yapmam düşüncesinde olan birisiyim. Saf sevgi benim hissettiğim, çocuğu kendi çocuğum gibi. Çocuk bana baba diyor, havalara uçuyorum. Biraz uzattım fakat konuya hakim olun istedim. Beni kendine bağladıysa nasıl çözebilirim? Bağlamadıysa, gerçekten aşıksam nasıl kendime çekebilirim? Yardımınıza çok ihtiyacım var, düşünmekten kafayı yemek üzereyim.