Şuan Yaşadığım ? Durum

blcknghtmr

Kayıtlı Üye
Her şeyde olduğu gibi yine size danışmam gerekiyor. Arkadaşlar ben 2 mart tarihinden beri uyuyamıyorum ve yemek yiyemiyorum. Uyuyamamak öyle az uyumak şeklinde değil, sabaha kadar evde dolanıyorum yada gece dışarı çıkıp dolaşıyorum ezana kadar ve sanki cehennem sıcağında gibiyim üşümüyorum kısa kollu pijamamla sokaklardayım. Bir keresinde mahallemizin parkında kuytu bir köşede ağacın altına oturup düşünmeye başlamıştım nasıl uyudum bilmiyorum ve uyuduğumda yine o ağacın altındaydım yanıma bir köpek geldi kıvrıldı bende onu sevdim ama uyandığımda köpek yoktu çok korktum sonuçta her şey gelebilir başıma o anda ve ben bunları yaparken gayet bilinçliyim. Yani uyurgezer değilim. Şuan 5 kilo vermiş gözüküyorum. Çok değiştim çirkinleştim, alkol sigara kullanmıyorum ama sanki alkolikmişim gibi bir tipim oldu. Kız kardeşimle kavga ediyoruz sürekli, doktora gittik neyse sadece stress dedi. Ayrıca çok duygusuzlaştım, gözümden tek damla yaş düşmedi (ki ben sulugöz birisiyim) sadece şu var sürekli kafamın içinde engel olamadığım bir ses, benim sesim ve ağlıyorum hemde hiç ağlamadığım kadar kötü ağlıyorum. Kendi kendime sesli konuşuyorum, bir şey soruyorum ve cevaplıyorum nasıl başlıyor bilmiyorum ama gayet saçma bir konu üzerinde birisiyle konuşuyormuşum gibi kendimle konuşuyorum. Sonra ben aptalmıyım ya ne yapıyorum diyorum, sonra evet aptalsın diyorum yine konuşuyorum yine konuşuyoruz. Evet ben geveze biriyim hele ki arkadaş ortamımda hiç susmam ama şimdi herkes bana ''x neden susuyosun birşeymi oldu'' diyorlar yani 40 yıl duysam inanmam ben nasıl susarım sessiz kalırım, ilgimi çeken konulara aklıma gelen yorumları söylemeye üşeniyorum. Müzik dinleyemiyorum, hayal kuramıyorum, arkadaşlarımla gülemiyorum. Ağlayamadığım gibi gülemiyorum da. Sadece kız kardeşim durumu aileme bildireceğini söylediği için normal davranmaya çalışıyorum bu beni accayip sinirlendiriyor. Bir şey daha anlatacağım, kırmızı ışık yandığında yola atlıyorum ve yavaş yavaş yürüyorum niyetim ölmek değil ama umursamıyorum gerçekten. Sonrasında vaktini unuttuğum bir vakte kadar o anı düşünüyorum yine yapmak istiyorum, yani kalbim küt küt atmıyor bile heycanlanmıyorum, hatta size inandığım her şey üzerine yemin ederim ki bir araba bana çarpmadı diye üzülüyorum.
 
Ayrıca çok duygusuzlaştım, gözümden tek damla yaş düşmedi (ki ben sulugöz birisiyim) sadece şu var sürekli kafamın içinde engel olamadığım bir ses, benim sesim ve ağlıyorum hemde hiç ağlamadığım kadar kötü ağlıyorum. Kendi kendime sesli konuşuyorum, bir şey soruyorum ve cevaplıyorum nasıl başlıyor bilmiyorum ama gayet saçma bir konu üzerinde birisiyle konuşuyormuşum gibi kendimle konuşuyorum. Sonra ben aptalmıyım ya ne yapıyorum diyorum, sonra evet aptalsın diyorum yine konuşuyorum yine konuşuyoruz.

Beni anlatıyormuşsunuz gibi geldi.
 
Ayrıca çok duygusuzlaştım, gözümden tek damla yaş düşmedi (ki ben sulugöz birisiyim) sadece şu var sürekli kafamın içinde engel olamadığım bir ses, benim sesim ve ağlıyorum hemde hiç ağlamadığım kadar kötü ağlıyorum. Kendi kendime sesli konuşuyorum, bir şey soruyorum ve cevaplıyorum nasıl başlıyor bilmiyorum ama gayet saçma bir konu üzerinde birisiyle konuşuyormuşum gibi kendimle konuşuyorum. Sonra ben aptalmıyım ya ne yapıyorum diyorum, sonra evet aptalsın diyorum yine konuşuyorum yine konuşuyoruz.

Beni anlatıyormuşsunuz gibi geldi.

Eminim bir çok insan bu durumları yaşıyordur, ama neden?
 
Bilmiyorum:(Biriyle konuşsam bile yaşın küçük ergenlik deyip geçiyo.Aslında ne olduğumu da anlamadım.Dediğiniz gibi garip bi halim var.
 
Her şeyde olduğu gibi yine size danışmam gerekiyor. Arkadaşlar ben 2 mart tarihinden beri uyuyamıyorum ve yemek yiyemiyorum. Uyuyamamak öyle az uyumak şeklinde değil, sabaha kadar evde dolanıyorum yada gece dışarı çıkıp dolaşıyorum ezana kadar ve sanki cehennem sıcağında gibiyim üşümüyorum kısa kollu pijamamla sokaklardayım. Bir keresinde mahallemizin parkında kuytu bir köşede ağacın altına oturup düşünmeye başlamıştım nasıl uyudum bilmiyorum ve uyuduğumda yine o ağacın altındaydım yanıma bir köpek geldi kıvrıldı bende onu sevdim ama uyandığımda köpek yoktu çok korktum sonuçta her şey gelebilir başıma o anda ve ben bunları yaparken gayet bilinçliyim. Yani uyurgezer değilim. Şuan 5 kilo vermiş gözüküyorum. Çok değiştim çirkinleştim, alkol sigara kullanmıyorum ama sanki alkolikmişim gibi bir tipim oldu. Kız kardeşimle kavga ediyoruz sürekli, doktora gittik neyse sadece stress dedi. Ayrıca çok duygusuzlaştım, gözümden tek damla yaş düşmedi (ki ben sulugöz birisiyim) sadece şu var sürekli kafamın içinde engel olamadığım bir ses, benim sesim ve ağlıyorum hemde hiç ağlamadığım kadar kötü ağlıyorum. Kendi kendime sesli konuşuyorum, bir şey soruyorum ve cevaplıyorum nasıl başlıyor bilmiyorum ama gayet saçma bir konu üzerinde birisiyle konuşuyormuşum gibi kendimle konuşuyorum. Sonra ben aptalmıyım ya ne yapıyorum diyorum, sonra evet aptalsın diyorum yine konuşuyorum yine konuşuyoruz. Evet ben geveze biriyim hele ki arkadaş ortamımda hiç susmam ama şimdi herkes bana ''x neden susuyosun birşeymi oldu'' diyorlar yani 40 yıl duysam inanmam ben nasıl susarım sessiz kalırım, ilgimi çeken konulara aklıma gelen yorumları söylemeye üşeniyorum. Müzik dinleyemiyorum, hayal kuramıyorum, arkadaşlarımla gülemiyorum. Ağlayamadığım gibi gülemiyorum da. Sadece kız kardeşim durumu aileme bildireceğini söylediği için normal davranmaya çalışıyorum bu beni accayip sinirlendiriyor. Bir şey daha anlatacağım, kırmızı ışık yandığında yola atlıyorum ve yavaş yavaş yürüyorum niyetim ölmek değil ama umursamıyorum gerçekten. Sonrasında vaktini unuttuğum bir vakte kadar o anı düşünüyorum yine yapmak istiyorum, yani kalbim küt küt atmıyor bile heycanlanmıyorum, hatta size inandığım her şey üzerine yemin ederim ki bir araba bana çarpmadı diye üzülüyorum.

Biraz önce başka bir konu üzerinde yazdığın mesajı okuyunca gülüp ah ne kadar pozitif bir insan diye düşün müştüm ki bu konunu gördüm ve dayanamadım.Her insanın geçirdiği bir dönem vardır bu belki bir sonraki hayat felsefene geçiş olarak da yorumlanabilir ama aslen pozitif olan bir insan ki (senin asıl kişiliğin bu anlattıklarınla ilişkişi yok) bu dönemi daha rahat atlatacağı kanısındayım. Sen bilinçli bir insansın yazılarını yorumlarını okuyorum böyle bir dönemde kendine nasıl yardımcı olabileceğini bulabileceğin kanısındayım.Böyle dönemlerde insanın nasıl evrelerden geçtiğini anlıyabilmesi için geriye dönük yazdıklarını okuyarak değişimin her an yaşandığını farkına varması bence en güzel yöntem.Sende geriye dönük mabetteki yazılarını bir incele eminim "ahh bunu da sormuşmuyum veya bunuda yazmışmıyım " diyeceğin konuların olacaktır değişim hayatın parçası biraz sabırlı olmak lazım herşeyi elden bırakmıyarak.sevgiyle kal.
 
Biraz önce başka bir konu üzerinde yazdığın mesajı okuyunca gülüp ah ne kadar pozitif bir insan diye düşün müştüm ki bu konunu gördüm ve dayanamadım.Her insanın geçirdiği bir dönem vardır bu belki bir sonraki hayat felsefene geçiş olarak da yorumlanabilir ama aslen pozitif olan bir insan ki (senin asıl kişiliğin bu anlattıklarınla ilişkişi yok) bu dönemi daha rahat atlatacağı kanısındayım. Sen bilinçli bir insansın yazılarını yorumlarını okuyorum böyle bir dönemde kendine nasıl yardımcı olabileceğini bulabileceğin kanısındayım.Böyle dönemlerde insanın nasıl evrelerden geçtiğini anlıyabilmesi için geriye dönük yazdıklarını okuyarak değişimin her an yaşandığını farkına varması bence en güzel yöntem.Sende geriye dönük mabetteki yazılarını bir incele eminim "ahh bunu da sormuşmuyum veya bunuda yazmışmıyım " diyeceğin konuların olacaktır değişim hayatın parçası biraz sabırlı olmak lazım herşeyi elden bırakmıyarak.sevgiyle kal.

Bana pozitifliğim konusundaki o tatlı mesajı attığında bende bu konuyu gördüğündeki düşünceni düşünmüştüm. Yani aslında ben bu durumdan çıkmak istemiyorum. İstemiyorum değilde umursamıyorum ki. Aslında bilmiyorum bir şekilde yaşıyorum işte.
 
Bende susmaya başladığımda herkes aynı tavrı sergiledi.Ama zamanla alıştılar.Ben kendim isteyerek sustum ama.Fazla ciddiyetsiz olarak algılıyordu insanlar beni.Bende bu yargıyı kırmak için böyle bir yönteme başvurdum.İşe yaradı.Çevremden birkaç dostumu kaybettim.Başka bir dezavantajı olmadı.Ama ben isteyerek yaptım.Siz istemeyerek böyle bir duruma geldiğinizi söylüyorsunuz.Eski halinize dönmek için çaba sarf ederseniz belki bir ilerleme kaydedersiniz.
 
bu belirtilerin bazısı bende oldu. diyet yaptım düzelmeye başladım. toksit gıdalar yapımızı mahvediyor.kimyasal ve fabrikasyon gıdalardan uzak kalmak gerek.
 
Sizin adiniza cok uzgunum su an icin. Bir kac sene oncesine kadar ben de sizin gibiydim. Ama inanin ki bu bir gecis donemi. Olgunlasma deyin baska bir sey deyin, ne derseniz artik. Sadece bunun gecici oldugunun farkina varin. Sonsuza kadar boyle devam etmeyecek. Deneyimledigim kadariyla tabii ki:) Emin olun ki hayattan zevk almak icin once ondan uzaklasmak, disinda kalmak gerekir. Hayati anlamak icin zaman harcamaniz gerekir. Bu umursamazllik hali sadece gecis donemi, merak etmeyin. Umarim cok uzun surmez:)
 
Beslenmede sebze ve meyveye ağırlık verin .
Bazen doğadaki negatifliği paratoner gibi çekeriz ve nedensiz tükenmişlik hissederiz.Bazen bizimle alakalı olmayan ama hatta belki çok uzaklarda olup bitenlerin yaydığı enerjiyi uyku ya da uyanıklık halinde üstümüzde toplarız. Kendi kendinle konuşma kısmında bu da etken olabilir, ölüme koşma da. Çağıran enerjilere algıladığın biçimde yanıt veriyor olabilirsin. Toparlanmak için önerim, forumda psişik vampirler konusu var ya, konuyu ve korunma yollarını gözden geçirmeniz olacak. Okurken tadelle gofretlerden yanınızda bolca bulundurun ve bol bol su içmeyi de unutmayın :)
 
Şuan bana güç veren şey bu gibi durumları sadece benim yaşamıyor olduğumu bilmem ve herkesin dediği zamanla geçeceği. Evet geçsin geçmesin pek umurumda da değil desem de, bir şeyler ölüyor bende farkındayım bazen korkuyorum bazen ne olursa olsun diyorum. Ruh halim aniden değişiyor, mesela kafama çok taktığım bir mesele var beni günlerce uyutmayan ama bir an geliyor gerçekten ama gerçekten lafta değil umursamıyorum o olaya üzülmüyorum aradan zaman geçiyor gece oluyor yine o meseleye takılıp uykusuz kalıyorum. Bu konular işte, o kadar derin ki cehenneme uzanan bir mezar kazıp içine girip bu hislerle gömülmek istiyorum.
 
Şuan bana güç veren şey bu gibi durumları sadece benim yaşamıyor olduğumu bilmem ve herkesin dediği zamanla geçeceği. Evet geçsin geçmesin pek umurumda da değil desem de, bir şeyler ölüyor bende farkındayım bazen korkuyorum bazen ne olursa olsun diyorum. Ruh halim aniden değişiyor, mesela kafama çok taktığım bir mesele var beni günlerce uyutmayan ama bir an geliyor gerçekten ama gerçekten lafta değil umursamıyorum o olaya üzülmüyorum aradan zaman geçiyor gece oluyor yine o meseleye takılıp uykusuz kalıyorum. Bu konular işte, o kadar derin ki cehenneme uzanan bir mezar kazıp içine girip bu hislerle gömülmek istiyorum.

Birazcık ruhsal temizliğin sana iyi geleceği kanısındayım.Aşağıdaki link de sayın embriyonun paylaşmış olduğu meditasyonu uygulamanı tavsiye ediyorum.sevgiyle kal.


http://www.gizlimabet.com/showthread.php?17249-Geçmişi-Temizleme-Meditasyonu!!!&highlight=ge%C3%A7mi%C5%9Fi+temizleme
 
bendede susamama isteği var.......diğer arkadaştaki gibi :D...ama bunları yaşamanın sebebi ergenlik değil merak etme ....:party:
 
2 Mart..

Yani ayın ikinci günü.

Tahminim şu ki bahara çok hazırlıksız bir şekilde girmişsiniz.Baharın ilk gününe hazırlıksız girmek size uzun zaman yorgunluk,sıkıntı vb. hisler verir.Baharın ilk günü uyum sağlamanız lazım.Örneğin o ilk gün yüzünüzü ılık bir suyla yıkamalısınız,ılık bir şeyler giymelisiniz üzerinize.Sizi rahat tutmalı.Eğer ilk gün bu olamzsa ikinci gün vücudunuz reaksiyon göstermeye başlar.Bu tür şeyler çok normaldir.Özel hayatınıza karışamam tabi,psikolojik durumlar sizi etkilemiş olmalı.İkisi bir yandan sersemletmiş;yormuş sizi.Bahar yorgunluğu sezdim sizde.Şunları deneyin;

1.Gece yatmadan önce bir bardak ılık süt için.
2.Gece 11 suları uyuyun,alarmınızı sabah 8'e ayarlayın.
3.Uyandıktan sonra yüzünüzü ılık bir suyla yıkayın.Ardından aynı şekilde ılık suyla duş alın.Fazla soğuk olmayacak.
4.Kalkın dışarı çıkın,temiz bir hava alın.Üzerinizde sizi sıcak tutacak bir şeyler olsun.
5.Ardından eve döndüğünüzde yüzünüzü soğuk suyla yıkayın.

Bu dediklerimi bir gün deneyin.4.madde yerine spor yapmakta olabilir.Geri kalanını dilediğinizce geçirin.

Dediklerimi yapın,eğer olmazsa söylersiniz tekrar.
 
bana biraz kryon'un bahsettiği nötr aşıyı anımsattı bu ruh halin.. hala devam ediyor mu?
 
Kısa zamanda düzeldiğinizi umuyorum.Ancak sizin durumunuza benzer son günlerde biçok kişiyle karşılaştım.Formu okuyunca,belki kitlesel etkili bişeyler olabilir diye düşünmeye başladım.Benim sorunum da son dönemlerde yaşamaya başladığım "uykusuzluk".Son 3 gündür hiç uyumadım desem abartmış olmam.Sadece dün gece 03 gibi biraz dalar gibi oldum.Konuşmaları anlayamıyorum,sadece algılamalarım oluyor.Gözlerimde karartılar olmaya başladı,nabzım hızlandı,son 2 gündür çok kötü hissediyorum ama sanırım birazdan aktarlar kapanmadan gidip bişeyler alacağım.Uyumak istiyorum..
 
Geri
Üst