Spiral

Sıfır, istiridye, salyangoz, daire ve labirent. Spiral tüm bunların sembolizmini içerisinde barındırır. İnsanoğlunun en eski evrensel sembollerinden biridir ve Paleolitik çağdan beri kullanılır.

Sıfır sonsuz olasılıklar, istiridye rahim ve cenin, salyangoz mevsimsel yenilenme, daire bütünlük, labirent ise merkezi arayış sembolüdür. Tüm bunlara baktığımızda spiral insanoğlunun yaratılışının, oluşumunun ve yaşam yolunun sembolüdür. Ayın (lunar) ve güneşin (solar) gücünü temsil eder. Dişil yönü ile doğurganlığın ve yaşamın yenilenişinin, eril yönü ile ise yaşamın sürekliliğinin koruyucu sembolüdür. Dört elementin biçimidir, dört elementin de girdabı vardır. Kulağa benzediği için tanrıların kulağıdır. Kıvrılmış yılana benzediği için yaşam gücü ve bilgeliğidir.

İçe doğru hareketle yeraltı dünyasına inişi ve sembolik ölümü, dışa doğru hareketle yeniden doğuşu ve aydınlanışı temsil eder. İkili spiral iniş çıkışın, “yukarıda neyse, aşağıda da odur”un ve dualitenin (varoluşun ikiliğinin) sembolüdür. Erdişiyi temsil eder. Yaşamda çıkar iner, iner çıkarsın ve her yeni çıkışta bir ileri halkaya varırsın. Bir de fiziksel iniş vardır ki bu aynı zamanda çıkıştır, o da fiziksel ölümdür ve bundan dolayı da spiral eski mezar taşlarında da kullanılmıştır.

Üçlü spiral (Triskelion) ise dişil semboldür. Hristiyanlıkta ataerkilleştirilmiş ve “Baba, Oğul ve Kutsal Ruh” diye tanımlanmış olan Trinity’nin öncülü ve dişildir : “Anne, Kız ve Bilge Nine”. Üçlü Tanrıça sembolüdür. Bu üçleme vücut, ruh ve akıl ya da Cennet, Yeryüzü ve Cehennem’dir. İçerisinde üç sayısının sembolizmini barındırır.

© Güneş İlhan, 16.06.2014, İstanbul